Sníða

sníða

sníða, v. (sníð, sneið, sniðinn) 1) skjære; sumir ulf sviðu, sumir orm sniðu Brot. 4; sníða e-t af e-u dvs. bortskjære nogetfra en Ting; sneið þrællinn höfuðit afjarli Flat. I, 23819; sneið Egill af hon-um skeggit við hökuna Eg. 75 (18131);sníðo vér losto af verkum órum ok afhjörtum Leif. 557; sníða e-t af dvs. bort- skjære noget: vér skulum ok af sníðameð sverðum várum allt þat, er skeðjamætti ríki váru Alex. 1202; hann brásverði ok sneið af neðan þat, er saur-ugt hafði vorðit í reiðinni Vatsd. 31(5118); slær þar þegar í bardaga, oksnýr Þórir at Þorgeiri ok höggr tilhans með Hornhjalta, ok kemr á öxlinaok sníðr af höndina fyrir útan geir-vörtuna Þorskf. 6828; sníða e-t niðr dvs.afskjære noget saa at det falder ned:byskup - sníðr þau nýju flúrin niðrí þat tréker - Klm. 5461 jvf 12; sníðae-t ór e-u dvs. skjære noget ud af noget: á þeim fœti hefir hann þann skó, erallan aldr hefir verit til samnat, þateru bjórar þeir, er menn sníða ór skómsínum fyrir tám eða hæl SE. I, 1926;sníða e-t í sundr dvs. sønderskjære noget: s. var skjótr til höggs við austmanninnok sníðr hann í sundr í miðju Nj. 63(9725); Ölvir reiddi upp öxina -, sváat sneið í sundr kjalkana ok barkannFm. VII, 1916; sneið kennimaðrinn þásnart í sundr gyðinginn Mar. 46325;sníða til dvs. gjøre Indsnit, fig.: hannvildi, at þú værir í umleitan, hvar tilskyldi sníða dvs. hvor man skulde gribetil, tage fat, gjøre en Begyndelse dermed, Finb. 30 (5416); sníða e-n um dvs. om- skjære en (jvf umskurðr): margir mennhöfðu eigi gaum gefit á eyðimörkinniat sníða um sonu sína Stj. 35339; síðantók Sephora hvassan stein ok sneið umsveininn Stj. V28. 2) berøve en noget (e-n e-u) = sneyða e-n e-u; sníðit érhann sínu magni Völ. 16. 3) til-skjære; sníða brynjur El. 1185; einnkongr hafði sér einn sniddara, er hon-um görði klæði; hann hafði margasveina, er saumuðu með honum þat,er hann sneið Æf. 733; veittu mérAuðr, segir hón, ok sníð skyrtu Þor-keli bónda mínom Gísl. 9726; konungr- skipar Vigfúsi í fjórða skóla tilsteinsmiðar at sníða, líma ok niðr setjaeptir steinmeistara reglu Fm. XI, 4281.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚿᛁᚦᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.