Snör

Old Norwegian Dictionary - snör

Meaning of Old Norwegian word "snör" (or snǫr) in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

snör (snǫr)
snor eller snör, f. Sønnekone, = sonar-kván; snor heitir sonarkván SE. I, 5383;sitr eigi hér snör né dóttir, sú erGuðrúnu gefi hnossir Ghv. 18; fýstisthón (nl. Noemi) nú at fara aptr í ríkiJuða til frænda sínna með hvára-tveggju sína snör (Texten sonarkván)Stj. 42019. 22 &vl. 10; en er fáir dagarliðu þaðan, þá var þeim snor ok sværuboðit til hátiðardags Heilag. I, 19517.

Part of speech: f

Orthography: Johan Fritzner's dictionary used the letter ö to represent the original Old Norwegian (or Old Norse) vowel ǫ. Therefore, snör may be more accurately written as snǫr.

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚿᚯᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.
Feminin.
nl.
nemlig.
v.
Verbum.

Back