Son

Old Norwegian Dictionary - son

Meaning of Old Norwegian word "son" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

son
sonr, sunr, son, sun, m. (G. sonar, N. Pl.synir, sønir, A. Pl. sonu & syni) Søn; þá er konungs sonr sá hann Barl. 1514;hón lét kalla sér son sínn Jacob Stj.16821; sem Jacob var sagt, at Josephsun hans var kominn Stj. 22820; kallaðiJacob til sín alla sunu sína Stj. 2302;Jacob talaði fyrir sonum sínum Stj.2301; ogsaa om Hest: sá hestr var sonrHvítings Hítd. 558.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚮᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

G.
Genitiv.
m.
Masculin.
Pl.
Pluralis.

Back