Spenna

spenna

I. spenna, v. (nt) 1) lægge noget saaledes sammen over eller under en Gjenstand, atdenne omgives, omsluttes deraf; spennirsaman báðum fótum undir kverkina Stj.4597; spenti Egill gullhring á hvárahönd honum EG. 55 (11426); hann var- spent gullhlaði at enni sér Flat. I,45916; sumir spentu gullhringum at fót-leggjum sér Fm. VI, 44022; þeir spentunæfrum at fótleggjum sér Fm. VII, 32010,jvf Fld. II, 2588; maðr - spenti hönd-unum um knappinn Fm. VIII, 42813;spennir hón höndum sínum um halshonum Heið. 23 (3438); Hildibrandr finnreigi fyrr en Hildr hefir spent svá fastum hans hals, at - Didr. 2218; Márrann þá á Kýlan ok spenti um hann(handar-)stúfunum Þorskf. 5928; hanntók 2 gullhringa ok spenti öðrum umhans hjalmband hinum hœgra megin,en öðrum hinum vinstra megin Didr.32934; Gunnhildr mælti til hans: hérer gullhringr, er ek vil gefa þér, okspenti á hönd honum Nj. 6 (1012); G.setr nú upp hjalm sínn ok spennir fast(sínum hjalmi) Didr. 3225 jvf 7, jvf 31817;berserkrinn sat á hesti ok hafði hjalmá höfði ok eigi spent kinnbjörgunumGrett. 9517; er hann spennir peim (dvs.megingjörðum) um sik SE. I, 907;spenna e-u af dvs. løse hvad der har væretspent at e-u, um e-t: spenn af mér beltiFm. IV, 2721 jvf XI, 29026. 2) omgive, omslutte, omspænde med noget (e-t e-u);spenti hann sik megingjörðum SE. I,28611; spennast brynju ok brynhosumDidr. 2210; lín - svá mikit, at spentfengi lengsta fingri ok þumalfingri Flat.II, 3707. 3) klemme, trykke, trænge,plage; faðir hennar sá hana svá sárligaspenta vera af miklum verkjum Bp. I,25211. 4) gribe med Haanden, i Haan-den; spentu þeir árarnar hvárirtveggjuFm. VIII, 3841; á stórskipunum spentu2 eina ár Fm. IX, 3018; hann spentisverðit báðum höndum Fm. VIII, 3632. 5) gribe, tage til Fange; prestr nökkurrgékk á land; Birkibeinar spentu hannFm. VIII, 3586; hvárt man úvinaflokkrvárr skulu hér í herbúðunum spennaAlexandrum konung sigraðan bardaga-laust Alex. 243; þat folk munu fjánd-menn várir spenna í herbúðunum, efþér vilit eigi verja, ok gera sér at her-fangi Alex. 307. 6) holde fangen, i Fængsel; spyrst þetta um alt landinnan, hversu hann er spentr Bp. II,10634; þeir - spurðu, hverr þar (dvs. ídýflizunni) væri svá harðliga spentrGrett. 1964 (jvf 19510). 7) = hals-spenna; þikki þér betra at spennaheldr karlsdóttur Fld. I, 5019; mér ermeiri hugr á, at vit Hákon reyndimmeð okkr, en hann spenni þik Vígl. 7111. 8) faa, komme i Besiddelse af; þar á ofanleggjandi meiri sœmdir ok mætari, enhann hefði fyrr þvílíkar spent á sínumdagum Mar. 41012.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛕᚽᚿᚿᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.