Spenna

spenna

II. spenna, v. (nt) = sperna (nt) 1) spænde;sendir hann boð um alt sítt ríki okbiðr með sér fara hvern mann, er sverðikann bregða eða skjöld bera eða bogaspenna Didr. 3922. 2) forøde, eg.spænde bort, saa at man ikke har mereigjen deraf; eptir ár liðit skal ek segjaþér, hvat þú spennir dvs. hvormeget dergaar til for dig, hvor store Udgifter du har, Fm. XI, 42318; hón skyldi sjolftaka jarðir sínar ok unna þeim fyrirkostnað sínn eptir því, sem góðummönnum þœtti skynsamligt vera, at hónhefði meira spent ok hennar þjónustu-kona, en þeir hefði tekit af hennarjörðum DN. 23413; þeirra góðz hefirþar fyrir á margan hátt úaptrbœtiligabrott lógat ok upp spent Stat. 24525;spennir hann sítt góz hæðiliga upp Mar.28223; eymd ok eyzla var nú fjarri, hvater hann spenti síð ok snemma meðallskyns girnd ok vanstilli Æf. 85B52.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛕᚽᚿᚿᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.