Spjall

spjall

II. spjall, n. = spell (ags. spill, jvf spilla);ekki er annat íllt nema þat, er eigi (er)gótt, ok er þat spjall skepnu en eigieðli Elucid. 13320; taka spjall af e-u dvs.tage Skade af noget: ek hefi til þeirrarrœðu helzt forvitnazk, er ríki má mestspjall af taka Kgs. 7921; er mér ok þatljóst orðit fyrir augum, hversu stórirskaðar eða spjall megu verða af slíkumatburðum Kgs. 7925; ef spjöll reynastá (nl. kaupi) eða fals eða flærð hittastí, þá gangi aptr þegar þat kaup Bjark.1083; sýnist mér auðsæ allmikil spjöllá yðarri ráðagjörð Fm. VIII, 53 &vl 14;líðr þingit at dómum fram, ok hafaEsphœlingar fram vígsmálit með áegg-jun þeirra, er harma sínna áttu atminnast - en víst væri, at eigi munduspjöllin á vera (nl. som gjør, at sökspillist) Vígagl. 956; þat má mörgumkunnigt vera, at þér hafit málit meirrtil búit með úskapi, en eigi sé spjölliná, þvíat Sigmund drap ek á mínu féVígagl. 961; ránsfé ferr þat at spjöllummiklu meiri hluti en þat, er nýtt verðraf OH. 20610.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛕᛁᛆᛚᛚ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.