Spónn

spónn

spánn eller spónn, m. (G. spánar, n. Pl.spænir & spœnir, A. Pl. spánu & spónu) 1) Spaan som skjæres (telgist) af Træ;lék eldrinn skjótt tjörgaða spónu innaní keröldunum Flat. I, 11223; alla spánubáru þeir at skálanum, slógu síðaneld í alt saman Flat. I, 29021; hannhafði í hendi kníf ok trékefli ok rendiþar af spónu nökkura Flat. II, 32314;þó at miklir spænir væri af telgðirdvs. skjønt der var foregaaet en betydelig Afgang, Formindskelse, Hitd. 146; brjótaskip í spán dvs. lide fuldstændigt Skib-brud, totalt Forlis: en er þeir komafirir Ulfsdali, þá brutu þeir skipit íspón, ok týndist þar allt saman, mennok fjárhlutr Vígagl. 2435; keyrði á landupp um nótt eina, ok varð þar borgitmönnum, en skip braut allt í spán,en fé máttu þeir ekki bjarga Nj. 154(2677); um síðir tóku þeir Ingolfshöfða,brutu þar skipit allt í spán, þar varðmannbjörg Nj. 160 (1821); þar héldustmenn allir ok mestr hluti fjár, annaten skip, þat brotnaði í spán EG. 62(14211). 2) Spaan til Tagtækning; han skulde aftar gera ok ræidha sum-marhallenæ j Tæighum - ok þækkiæmedh spoon - Dn. III, 40912; þekkjameð spón ok farvið Dn. V, 38716;þekkja stofuna með nýspón ok mœnimeð nýnæfr Dn. V, 63710; til þesser snjór kemr á spón Landsl. 7, 445. 3) en af de tvende Træskiver i Sværd- balgen (jvf skeið, f. 4, slíðr); ek verðfyrst at búa sverðit með umgerð okspónum ok fetla (&vl búa sverðit okgera at því slíðrar, umgerð ok spánir)Didr. 8030 jvf Gísl. 5813. 4) = skot-spánn; skaut Enriði þá nökkuru innarí spáninn ok þó eigi í miðjan Flat.I, 46234. 5) blótspánn; féll honumþá spánn, sem hann mundi eigi lengilifa Yngl. 42 (Hkr. 351); fella spán tilbyrjar Fld. III, 3126 (jvf spágandr,blótteinn). 6) Ske (jvf skeið, f. 3);Þordís bar inn grautartrygla á borðok hélt með á spónum Eb. 13 (1524);Gísl. 7221; allr borðbúnaðr var þar afsilfri, ok við gull búinn: diskar okker ok spænir Kjaln. 13 (43613); et afþvísa hvern dag spán fullan fastandiPr. 4752; lagði síra Sigurðr inn íkommunit til borðbúnaðar meðr sér12 aura ker af brenndo silfri ok eyrisspón Dn. III, 8813; Flat. III, 41932.Jvf. hornspánn. 7) = ennispánn;skip þat var fermt með rauðu purpuragulli, en allir veðrvitar vóru so at sjá,sem rautt gull væri, so ok allir spænirí Flat. III, 28727; sá þeir skip eitt,þat var glæsiliga búit með spánumFlat. III, 32410.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛕᚮᚿᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.