Spor

spor

spor, n. Fodtrin, Spor, Sted hvor en har sat sin Fod og efterladt sig Mærke; máttihón ekki spor ganga staflaust Thom.46427; hann - stóð í spori, er hannhafði gert sér Grett. 1831; rétt í sömumsporum, sem hón stendr á fölskanumMar. 10467; standa í sömum sporumdvs. blive staaende paa Pletten uden at flytte sig det mindste, Mar. 10553; Post.5627; Fld. I, 632; eptir þat vildi hanná burt ganga ok mátti hvergi hrœrastor þeim sporum, sem hann stóð Bp.I, 35712; Arnórr - lagði þat til, atLoptr skyldi standa í þeim sporum- sem Sigurðr mágr hans stóð, þáer - Sturl. I, 25019; hundarnir röktu(dvs. opsøgte og fulgte) sporin aptr tilbœjarins Flat. II, 27234; ganga í spore-m dvs. gjøre det samme som en anden: ek vil eigi ganga í spor þrælum þínumNj. 16 (2625); víst er eigi vel framgengit, en þó hefir þú eigi gengit mérí spor Nj. 73 (10811); stíga e-m í spordvs. træde i ens Fodspor: eigi ætluðumenn at fá mundu iðgjöld Þorsteins-, en þó þótti mörgum synir hans velstíga í spor honum Vatsd. 38 (6120);gátu menn engir með öllu í spor þeimstigit á guðs götu Homil. 12725.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛕᚮᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.