Stika

stika

stika eller stikka, v. (að) 1) stænge, besættemed Stænger eller Pæle, især for dermedat hindre Passagen; svá er sagt, at Ó.yrði eigi fyrr varr við, en - stikaðr(var) út óssinn, sem vandi er á í aust-vegom at stika fyrir ófriði OHm. 1527 fg;hann skyldi ok láta stika þjóðleið þá,er til Uppsala lá, svá at eigi væriskipum fœrt Flat. II, 721; hann létstika (&vl stik gera í) ána Temps meðblý ok járni ok hafði þar virki ok viðr-búnað Bret. 19 (192); stikuðu GautarGautelfi svá, at H. konungr skyldi eigimega leggja skipum sínum upp í landitFris. 4713; stika ána uppi (dvs. opdæmmeAaen ved Hjælp af nedrammede Pæle,jvf stífla) OHm. 6823; rekr maðr hvalí hvalvág annars manns ok stikar fyrirGul. 1509; Þ. stefndi Gunnleik um laxa-fiski, sem hann stikat hafði þar, semengin var fyrr DN. V, 53116 jvf 39. 2) opmaale; stika lérept Fm. VI, 34817;Bp. I, 8764; skyldi ráðsmaðr stika niðr20 hundruð vöru í vaðmálum Bp. I,84937; stika vaðmál ì sundr dvs. afmaaleog efter Maal afskjære, ituskjære, Ölk.1921; lætr hann í haf ok fær blíðansunnanvind með fögru byrleiði, svá atskjótt stikar hafit Heilag. II, 13130.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛏᛁᚴᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.