Stýra

stýra

stýra, v. (rð) 1) styre, m. Dat.; stýra skipiHarb. 7; Gul. 299; Eg. 58 (1291); Friggbað Apollinem at stýra sólinni þanndag Bret. 4 (117 &vl 6); fig. stýra e-mtil vanda, í hættu OH. 13614; Flat. I,3067; stýr þú eigi þessu máli í svámikit vandræði Sturl. II, 11615; ef hon-um varð eigi mein at ok var þó til (dvs.meins) stýrt dvs. men det var dog tilsigtet, Grg. I, 18416 jvf 16420; e-m verðr nærstýrt (= stefnt) dvs. en kommer i storFare, Flat. II, 8029; Ljósv. 2119; stýraundan dvs. komme vel fra en vanskeligSag eller en alvorlig Fare, Flat. II, 8018;Ljósv. 2156. 2) regjere; stýra ríkiFlat. II, 1469; guð, er mér stýrir oköllum hlutum Flat. I, 38315; þeir kunnubetr ritningar at skýra en vápnum atstýra Alex. 1018; eigi mega stýra sérfyrir reiði Mar. 98815; tók hann sóttsvá ákafa, at hann mátti varla stýrasér Bp. I, 7466; þat mun þó mestu umstýra (dvs. det vil dog have mest at sige,derpaa vil det mest komme an), hversuÞordísi er um gefit Laxd. 70 (20224);er hón kennd við hvatvetna herfiligt,þat er hón er stýrandi SE. II, 43016;i grammatikalsk Betydning (jvf ríkja):eitt orð stýrir mörgum nöfnum SE. II,14215. 3) have, være i Besiddelse af,m. Dat.; máttkum guði stýrir þú -,ok fyrir því at ek hefir þat reynt, þávil ek nú á hann trúa - Fm. II, 15210;hefir svá vorðit þeim, er meira kraptihafa stýrt, en mér sýnist, at þú - Fm. IV, 1147; Hm. 17; Sig. 3, 16; Flat. I,53826; þó at vér stýrim peningummiklum, þá megum vit eigi deila afkappi við Hrafnkel Hrafnk. 107; Flat. III, 40233.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛏᛦᚱᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.