Þekja

þekja

þekja, v. (þakti) 1) bedække en Ting mednoget saaledes at den skjules deraf; þar(nl. í hauginum) er þakiðr krypplingrFlat. II, 2427; þat (hús) var gert útanhvítum steini, en innan var þat þakitgullspöngum, svá at ekki var at sjá íræfrit nema gull eitt Pr. 813; jörðinvar þökt (&vl. alþakin) af líkum þeirraBev. 2497; sjórinn var víða þaktr afherskipum Flat. I, 47922; lét þekjasundit allt með skipum Nj. 157 (2734)jvf Alex. 8517; þú spurðir, hvárt landitværi þítt eða eigi, eða væri þat ísumþakt sem hafit Kgs. 4311 fg; hón (nl.gjallarbrú) er þökt lýsigulli SE. I, 1787;skjöldum er salrinn þakiðr Grimn. 9. 2) tække, overdække en Gjenstand med no-get som kan tjene til Beskyttelse; þekjaskip Nj. 157 (2737); flugu fuglarnir -at vitja hreiðra sínna ok unga, er þeiráttu í húsaþekjum, þar sem þakt varreyr eðr halmi Fm. VI, 15326; var næfr-um þakit um ræfrit Eg. 22 (4028). 3) forøge en Ydelse, et Beløb ved Tillæg af yfirgjöf, þak eller þekja. Grg. I, 19627.20013. 17. 22.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚦᚽᚴᛁᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.