Þerra

þerra

þerra, v. (rð) 1) tørre, gjøre tør; þerrahey Grg. II, 107; rétt er at þerra útiföt eða vöru, þótt dróttins dagr séGrág. 2921; þat kalla menn sandhöf,þá er sólin hefir lengstum þert sandaþessa með sínum hita, ok blási síðanvindr á Alex. 5025. 2) aftørre nogetved at fjerne den paa Overfladen væ-rende Vædske; þó fœtr hans í tárum okþerði hári síno Leif. 806; griðkonaþerði fœtr sína á þúfu Flat. I, 26829;er þú þerrir Gram á grasi Fafn. 25;þerði sik á hvítum dúk Vatsd. 3 (530);þerði postolinn kinn hans ok augu afgráti (dvs. saa at Graaden borttørredes)Post. 3306; ogsaa þerra sér ved en Ellipse (idet hönd, líkam eller et andet Ord erunderforstaaet som Objekt): þar kem ekþá enn, er ek þerri mér meirr á miðriþerro Fris. 2313 (Hkr. 59730 jvf Fris.23038; Fm. VI, 3227); um kveldit er þeirgéngu frá borði mælti s. við konu þá erhonum þerði Sturl. II, 9410. 3) bort- tørre, ved Tørren borttage, bortviske;hann þerði blóðit af andlitinu Flat.II, 35917 jvf Heilag. I, 26225; finna þauþar Höskuld veginn - - hón tókskikkjuna ok þerði með blóðit alltNj. 113 (17118); vér skolum þerra afoss synda dust með iðranar hendiHomil. 9230; á þér munu þau þerraþat (hróp ok róg) Lok. 4.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚦᚽᚱᚱᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.