Þinga

þinga

þinga, v. (að) 1) holde Ting (eiga þing);konungr dvaldist i hverju fylki okþingaði við bœndr, en á hverju þingilét hann upp lesa kristin lög Flat. II,514. 2) afhandle, forhandle, samtalemed hinanden; ekki veit ek, hvat þeirþinga, en þat hygg ek, at þeir þrætium, hvárt - Gísl. 5612; en er þingaskyldi um mál manna, þá géngu hvárir-tveggju þar til, er dómrinn var settr,at flytja fram sannindi sín Eg. 57 (12323);Ljósv. 1623; höfðingjar báðu eigi dreif-ast lið sítt ok þinguðu um hvat atskyldi gera Fm. VI, 2826; þat er siðr áÍslandi á haustum, at bœndr þinga tilfátœkra manna (dvs. angaaende de fat- tige) Flat. III, 42132; hann kvez optligaheyrt hafa, þá er fjándr þinguðu, atþeir talaði á þenna hátt: - Heilag.II, 5124; Özurr hét sá maðr, er ríkastrvar af bóndum, ok talaði af þeirrahendi; var þar lengi þingat, en atlyktum festu bœndr í dóm ErlingsFm. VII, 30220; hann spurði þá, hvatmenn sæi til bœnda; hans menn sögðu,at þeir þinguðu öðrum megin árinnarFm. XI, 26916; þinga við e-n Heilag.II, 318 (920); OH. 46 (Flat. II, 514); Fm.VI, 191; DN. IX, 224.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚦᛁᚿᚵᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.