Troða

troða

troða, v. (treð, trað, troðinn) 1) trædepaa noget, betræde, m. Akk. vísaðu þeirmargum þjóðum á réttan veg, er áðrhafdu villustigu troðit Barl. 291; móðirmín troði stafkarls stig út á ÍslandiFm. VI, 30418; var í öllum biskopsskrúða, þá er hann trað járnin Fm.XI, 3824; Haraldr skyldi troða skrárok sanna svá faðerni sítt Fsk. 2507;troða helveg, goðveg, mold Vsp. 51;Hyndl. 5; Fafn. 23; lýstu þeir þá yfirþví, at þeir mundu eigi troða skó tilat ganga þar í útsker til alfreka Eb.9 (1013); troða fyrir sér dvs. bane sigVei, skaffe sig Adkomst (eg. ved at trædeSneen) , Nj. 141 (2295); þá er Varbelgirkómu á Láku, tráðu þeir sér gadd íbrekkunni hjá húsumum Fm. IX, 49018;Þorkell trefill féll ok var troðinn undirfótum, er mannþröng var mikil Flat.I, 3868; nú treðr þú mik undir fótumok ríðr á mik Nj. 43 (8213); Barl. 19514;niðrtroðinn ok svívirðr Fm. X, 30514;ef fé þess manns trøðz at heyi í garðiþeim, er eigi er löggarðr um Grg. II,985; ef fé þat treyðz í sveltikví þeirri -Grg. II, 1195; ef aðrir tveggja leggjafyrr dóm á ok troða þing ok vitnihans, þá - Frost. 5, 76; var þar troðitorgan, psalterium ok simphón Mag.16916; troða íllsakar við e-n dvs. gjøre enFortræd, Grett. 17432; Nj. 137 (21922). 2) stoppe ned eller ind i et Gjemme, m.Dat.; þá tók dróttinn Jesus Kristr attroða niðr dauðanom Heilag. II, 126. 621;þér var í hanzka troðit Hárb. 26; varsvá troðit í kýl sem korni í belg Fm.VII, 21; sunnudaginn át kýrin ok þólítit, ef maðr trað í munn henni Bp. I,61525. 3) stoppe fuld med noget (e-ne-u); þat dýra vín, er þú treðr þikmeð dagliga Klm. 2101; flær af því(nl. Dyret) belg ok treðr hann síðanlyngvi ok mosa Konr. 7139; sumir tókutöðu ok tráðu í gluggana Sturl. II,16414; Æsirnir reiddu Hreiðmari féitok tráðu upp otrbelginn ok settu áfœtr Fld. I, 15315.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛏᚱᚮᚦᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.