Und

und

und, f. Aabning som gjøres i det menne- skelige Legeme af et indtrængende skarpt Vaaben (jvf gsv. und, se Schlyter 663;holund, mergund). Frost. II, 22; hanner lagðr spjóti fyrir brjóstit, svá atstóð í gegnum hann -; Auðr vaknarvið ok kallar á Þórð hinn huglausa okbiðr hann taka vápnit ór undinni; þatvar mælt, at sá væri skyldr at hefna,er vápni kipti ór sári, en þat vórokölluð launvíg, en ekki morð, er mennlétu vápn eptir í beninni standa Gísl.22 jvf 106; hann lagði sverðinu á Bárðimiðjum, svá at blóðrefillinn gékk út umbakit, féll B. niðr dauðr, en blóð hljópór undinni Eg. 44 (8617 fg); Sig. 3, 32.68; gékk Achillas at honum ok lagðihann með sverði í gegnum -, ok erPompejus var fallinn, tók at láta nökkutí undum þeim er vóru fyrir brjóstinu,þar sem hann var með sverði lagðrPr. 23125. 2325.

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚢᚿᚦ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.