Vaka

vaka

vaka, v. (vakti, vakat) 1) vaage; ósnotrmaðr vakir um allar nætr ok hyggrat hvívetna Hm. 22; þar hefi ek vakatum nótt ok dag Flat. I, 836; þá nótt- vakti hann löngum ok bað til guðsfirir sér ok öðru liði sínu Flat. II, 34227;segja þeir, hann fór frá seli áðan okhefir vakat í alla nótt Nj. 37 (5524); núvil ek þat ráð gefa, at þú vakir í allanótt ok yrkir lofkvæði um Eirík konungEg. 62 (14531); um nóttina, er þrælarnirvöktu, heyrðu þeir - Fm. I, 11124;hann hugðist vesa at lögbergi, þá esþar vas fjölment, ok vaka, en hannhugði alla menn aðra sofa Isl. 4 (710);einn morgin, er þeir vöktu bádir, þábrosti Þ. Fm. II, 1975; ætlar hann, atek skula þar vaka yfir ok yrkja umskjöld hans Eg. 82 (2083); sex mennaf landsmönnum skyldu vaka yfir skíð-garðinum hverja nótt Fm. IV, 2999;vöku vér hér hverja nótt á Aski yfirfé váru, er byrgt er í grindum Eg. 60(13416); þvílík er framferð kristinnamanna at vaka til guðs ok biðja misk-unnar Heilag. I, 6966. 2) = vakna;hljóp Gizurr um nóttina ok útar á þauHall son sínn ok bað hann vaka skjóttSturl. II, 1622.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚠᛆᚴᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.