Vara

Old Norwegian Dictionary - vara

Meaning of Old Norwegian word "vara" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

vara
vara, v. (rð) upers. e-n varir e-s dvs. envænter noget, er forberedt paa noget:hvern muni þess vara at -? Heilag.I, 44532; þess varði öngan mann at -Flat. II, 18621; hann varði góðs einsaf þeim dvs. han væntede sig alene godtaf dem, OHm. 10912; varði öngan mannþess af Þorkatli Flat. II, 17731; mundimik annars vara af yðr, en þú mundirmik vilja leggja heldr at jörðu, en -Eg. 63 (14813) jvf Laxd. 46 (13722);kómu (þeir) þar jafnan fram, er engimann varði Fm. VIII, 43217; K. gengrinn, ok bar hann skjótara at, en þávarði, ok varð þeim bilt Korm. 405;hann hélt á mót konunginum Inga, fyrren hann varði Fm. X, 41328 (Ágr. 8012);þá er hann varði minnst, þá hlaupaþar ór skóginum Aðils jarl ok sveitsú, er honum fylgði Eg. 54 (11311) jvfBand. 1027. 1412; verðr þat er varir oksvá hitt, er eigi varir Grett. 264.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚠᛆᚱᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

gr.
græft.
lat.
latinsk.
m.
Masculin.
s.
substantiv.
v.
Verbum.

Back