Vín

vín

vín, n. Vin (lat. vinum). Grimn. 19; Ríg.29; Hamd. 21; féngu þeir (á Englandi)góða kaupstefnu, hlóðu skipit meðhveiti ok hunangi, víni ok klæðum, okhéldu aptr um haustit Eg. 17 (3116);Páll biskup fór þá út til Íslands - okkom í Eyjafjörð, veitti hann þá dýrligaveizlu Brandi biskupi ok öðrum sínumvinum þeim er þar var við kostr, vínat drekka ok öll önnur þau atföngsem mest máttu virða Bp. I, 13034;hafði Ingimundr prestr farit vestr tilEnglands kaupferð ok kom vestan athausti, ok fór þá til Björgynjar; en erþeir kómu af Englandi með mikilligœzku víns ok hunangs ok hveitis okmargs annars þá - Bp. I, 43313; umþyðerska menn er higat eru komnirmikill fjöldi - ok ætla heðan at flytjasmjör ok skreið - en hér kemr í stað-inn vín Fm. VIII, 2514 jvf 24812; máttihér hvárki vín fá né aðra hluti, er vin-um sínum væri sendanda, kom aldriaf Flándr né Englandi so mykit ateitt ker af rauðu, hvítu né sœto víni,útan slíkt sem kom af þyðesko landi,vínum de Reno Dn. VII, 1555. 7 (Brev fra Biskop Haakon i Bergen til BiskopJon i Skaalholt af 14de Juni 1338); vérskyldim yðr vín hafa sýslat -, ef þesshefði efni gefizt; er slíkt sama vínleysihér sem með yðr, ok brœðr várir nú öll-ungis vínlausir, útan þat at vér féngumþeim eina pípu hvíta af Rín, þó raun-dýrt; blekti þat flestalla, at mennvæntu hversdagligs bata ok umbóta,en þyðeskir tappaðu ok drukku meðanslíkt sem til var, þó þat mest semvarla mátti vín kalla Dn. IX, 2267 fgg(Brev fra Biskop Haakon i Bergen tilBiskop Salomon i Oslo af 4de Novbr.1340); þat var it átta kveld í jólumat drukkit var allra fastast, var þádrukkit vín er á leið (hos Brynjolfrá Hváli i Sogn) Sturl. II, 20716; umkveldit áðr hann fór at sofa lét hannkalla á Sturlu, ok er hann kom, kvaddihann konung ok mælti: hvat vili þérmér? herra! Konungr bað taka silfrkerfullt af víni ok drakk af nökkut; fékksíðan Sturlu ok mælti: vín skal tilvinar drekka Sturl. II, 271; vínit villirhugi manna Alex. 87; gera vín af kræki-berjum Bp. I, 13513.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚠᛁᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.