Vindr

Old Norwegian Dictionary - vindr

Meaning of Old Norwegian word "vindr" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

vindr
vindr, m. (G. -s & -ar, N. Pl. -ar) 1) Vind;vindr var á norðan dvs. Vind blæste fra Nord, det var Nordenvind, Sturl. I, 6415;vind mun á vita dvs. det skal betyde, varsle om Vind, Mar. 105734; höfðu andviðriok þó lítinn vind OH. 12410; í gegnmiklu veðri ok vindi ok straumi Bp. I,33827; olmleikr vinds ok vágs HeilaG.I, 53132. 2) Luft, = veðr (jvf vind-æðr); lét bera í vind klæði þau er hónhafði haft áðr EG. 75 (1832); gékk svámilli óvina sínna náliga sem hann œðivind Mork. 11823; sveinn einn ungr féllí sýruker -; sá er fyrstr kom til kers-ins leitaðist fyrir ok kendi brátt skyrt-unnar, er vindr hafði hlaupit á milli oksveinsins Bp. I, 33634; þvílíkum orðumverpr hón í vind dvs. taler hun forgjæves, uden at have nogen Virkning, Mar. 22721jvf 4233; Thom. 17911; at eigi sýndisthinn sæli Petrus til lítillar nytsemdarfram bera Krists predikan eða í vindsá sínum orðum, tendraði hinn helgiandi - Post. 7912; kastar hann núdygðinni út í vindinn dvs. kaster den bort, giver den en god Dag, Mar. 3005. 3) Aande, = önd; í því er hann kostarupp at rísa, gengr vindr ór fílnumAlex. 14423. 4) Trappe, Vindeltrappe(sv. vind); austr af stúkunni er bergok austan viðr bergit er vindr upp atganga, 19 pallar, á bergit Symb. 567;hann hyggr at um steina nökkura, þáer svá lágu sem vindr er gjörr Pr. 30925.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚠᛁᚿᚦᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

G.
Genitiv.
m.
Masculin.
p.
Pagina, side.
Pl.
Pluralis.
s.
substantiv.
v.
Verbum.

Back