Æfi

Old Norwegian Dictionary - æfi

Meaning of Old Norwegian word "æfi" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

æfi
æfi, f. (G. æfi & æfar) 1) Liv, Levetid; ásíðasta vetri konungs æfar Landsl. 2,12; um æfi Ólafs ens helga konungsOH. 310; hafði verit í hernaði hinnfyrra hlut æfi sínnar Vatsd. 1 (37); vilek at þú segir okkr frá æfi þínni hvatþar hefir um liðit Flat. I, 13415; þáer upp leið á æfi gyðinga Pr. 8213; atöndurðri æfi Abrahams Pr. 7124; fullraf æfi ok ellidögum Stj. 19027; lauksvá hans æfi Pr. 15625; kveðja e-n fráæfi dvs. lade en tage af Dage, Flat. I,29727. 2) Tid, Tidsalder; kennimanns-skapr hófst í inni fornu æfi, síðan Aaronvar biskup kallaðr yfir gyðingum -;í inni nýju æfi var fyrstr í biskups-veldi Jakob postoli Pr. 106; sú fyrriæfi = hin forna æfi, Hom. 18828; allaæfi dvs. altid, Pr. 10913; DN. III, 34(s. 3734). 35 (s. 3923); aldr ok um æfid. s. DN. III, 35 (s. 4038); um aldr okæfi d. s. DN. III, 35 (s. 3915); langaæfi OH. 6829. 319; Post. 14213; jvf járn-æfi, úæfi. 3) = æfisaga; hann ritaðisvá sem hann sjalfr segir æfi Noregskonunga OH. 111; Stj. 63014; Vatsd. 9(1732); Mar. 6222.

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛅᚠᛁ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.
Feminin.
G.
Genitiv.
lat.
latinsk.
m.
Masculin.
s.
substantiv.
S.
Side.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back