Auðn

auðn

auðn, n. = auðn (f.) 5; of auðn þat ermaðr slær yfir ok sær eigi, þá skalsá, er auðn á, halda upp boðburð okfátœkra manna flutning &c. Frost.Indl. 17; vér höfum inn lagt auðnvárt er liggær til kommunar váre okHaughær (h)æitir, er liggær í Leinaskipreiðu í Gauladals fylki inn til jærdærArna Andorssonar, sem Jarlaleinar(h)æitir Dn. II, 3622; auðnit við Nala-sund Bolt. 1023; LangasteinsauðnitBolt. 453; eitt auðn heitir Kalfsás erligger á Lænestrand Bolt. 8611; Buráok auðnet Burá Bolt. 2912. - Som Navn paa Jordeiendomme forekommer auðn (n.) ligesaa vel som auðn (f.),og det endog oftere end dette, f. Ex. EJb. 2229. 236. 4616. 312 fg. 39020.5181. 6; Dn. III, 11016. V, 57312. 39922.IX, 295 (275). I en anden efter denændrede Udtale lempet Form autn fore- kommer Ordet som Stedsnavn EJb. 13113.13313. 286 fg. 447. 451. 39925. 47025. 49932;Dn. IV, 615. Ordet lyder nu almin- delig i Egnene nordenfor Dovre: "Aun",men i den sydostlige Del af Landet"Øtn".

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛆᚢᚦᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.