Bægja

Old Norwegian Dictionary - bægja

Meaning of Old Norwegian word "bægja" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

bægja
bægja, v. (gð) 1) trænge, trykke, drive ud afsin nærværende Stilling; bægja skipi orlægi Fm. VII, 114; bægja e-m til e-sdvs. drive, bevæge en til at gjøre noget, Heilag. II, 30311. 30518; Byl. 9, 14;bægja e-m á leið, á land, at bergieða boða Byl. 9, 17; bægði þeim veðrdvs. de bleve af Vinden førte ud af sin retteKurs, Fm. VI, 261; Flat. I, 12029;þik heldr ekki hér svá mart, at þúmegir eigi vel bægja hér heraðsvist dvs.du er ikke saa bunden til Bygden, atdu jo gjerne kan flytte herfra, Eb. 47(9117). 2) fortrædige, forhindre, m. Dat. Svarfd. 1347; Kgs. 5824; Bp. I, 55037; efeigi bægja nauðsynjar þeirra Grág.25113; upers. fann hann alla hina meirimenn ok bægði honum svá við, athvergi fékk hann vist né veru Grett.14213. 3) bægjast v. r. yppe Kiv, visesig vrangvillig, paatrængende, stridig.Fm. VII, 25; Bp. I, 12828; Laxd. 18(3521).

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛒᛅᚵᛁᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

Dat.
Dativ.
fd.
finlandisk.
lat.
latinsk.
m.
Masculin.
p.
Pagina, side.
s.
substantiv.
v.
Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back