Bakki

bakki

bakki, m. 1) højere liggende Landstrækning, som paa den ene Side begrænses af enFordybning, mod hvilken den falder afeller afbrydes ved en brat Vægg ellerSkraaning; á bakkanum tjarnarinnarHeilag. I, 20628; bakkar brunnsinsHeilag. II, 42816 jvf II, 1892. 5314;þar sýndist honum pyttr djúpr - ener Stephanus var kominn á bakkannfram Mar. 10329; hann gékk nú á eynaok settist undir bakka í hrísrunni einumHítd. 155; géngu þær á land ok komuundir bakka einn Dpl. 57; gékk hannsíðan til sjávar ok kastaði (stokkinum)á sjáinn -; um morguninn eptir varþessi stokkr kominn til Miklagarðs - - ok flaut við landit þar sem her-bergi gyðingsins stóðu á bakkanumyfir uppi Mar. 9029; lagði hann rekendinökkur á bak mér ok bað mik beraofan til strandar, þá fórum við báðirunz við komum þar er skip lá viðbakka Post. 17621; en á bakka atreisa leiðangrsskip, þá skal reisa á hversmanns jörðu er vil þar er - Frost.7, 263 jvf bakkastokkar; á bakkanumárinnar Nílar Heilag. II, 4247; jvf Fm.IX, 40516; til munklífis þess, er stendrá Jordanar bakka Heilag. I, 48237;Ólafr konungs fór liði sínu út til Niðar-óss, hann lét þar reisa hús á Niðar-bakka Fris. 14224; í ánni var vöxtrJordan mikill - svá at fylldi allanfarveg upp á bakkana báðum megin(lat. Jordanus autem ripas alvei sui - impleverat) Stj. 35414 fg (Josv. 3, 15);Björn kvað ána úfœra þar er lá ábökkum uppi (dvs. da den var gaaenover sine Bredder) Sturl. II, 397; lá þágullit á framanverðum bakkanum okgékk áin undir þat, þá er meirr bærði,en þess í milli lá á þurru Bp. I, 38424;sammensat med et foregaaende Elvenavni Gen. synes bakki at betegne hele detLandskab som strækker sig langs ElvensBredder f. Ex. Ekkjálsbakki Flat. I,22217. II, 46033. 46515; Dumazbakki Pr.447; Laxárbakki Nj. 119 (17913); Mossa-bakki EJb. 24410; Ignarbakki (dvs. Enebakpaa Romerige), der i al Fald ofte synesat være = Ignardalr, EJb. 697 fg; Dn. II, 908 o. m. fl. St. Med denneBetydning 1 forekommer bakki som sidsteHalvdel i mange sammensatte Ord, som árbakki, díkisbakki, elfarbakki, flœðar-bakki, gjárbakki, grafarbakki, götu-bakki, marbakki, marreinsbakki, sjófar-bakki, vazbakki. 2) Sted hvor det Maalsættes, som man ved Skydeøvelse skalsøge at træffe; setti spán í bakka okætlaði sér langt skotmál Flat. I, 46234;jvf skotbakki, spánbakki. 3) Grund-vold (hævet over Jordfladen?) hvorpaaet Gjærde opføres, = þrep (Grg. II,906), þrepi (Hák. 1018); sá er garðrgildr, er 2 alna er hár ok spannar okmæla af jörðu (eða?) bakka, sem garð-staðr er Bjark. 112. 4) Bagen ellerRyggen af enegget Skjæreredskab, somKniv, mods. egg. Grett. 110. 5) Sky-banke, Flat. III, 37325; jvf illviðris-bakki.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛒᛆᚴᚴᛁ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary