Bál

bál

bál, n. (jvf kv. palo og Verberne kv. palaa,lapp. buollet) 1) Ild, = eldr 1; slá bál= drepa eld: báru kveljarar við samanok slógu bál - en er eldr tók at brenna,- Heilag. II, 31318; brestr upp bálmikit í bylgjunum svá at þíð höfuðskep-nan logar víða umhverfis sem þurru tun-dri væri í skotit Heilag. II, 9224; jvfágirndarbál Mar 28420. 2) flammendeBaal, = eldr 2: þeir tóku nú eld ok gerðubál mikit fyrir durunum Nj. 130 (199);lætr hann gera bál, er H. brendr á báliLaxd. 24 (654 fg); þeir brendu meðstórum bálum ok eldum þyrna okklungrótta jörð Stj. 4525. 3) hvad der sammenlægges af brændbare Materialier for derefter at antænde det; báru þeirþá saman við mikinn ok gerðu bál ábjarginu, en er eldrinn tók mjök at sœkjabálit, - Fm. VI, 143; gera (= hlaðaMork. 1621) bál mikit í hellis durunumok slá eldi í Fm. VII, 83: lét Þ. berarekkjuklæðin í veðr, ok fœrði til viðuok lét hlaða þar bál hjá Eb. 51 (966);hjuggu við ok hlóðu bál Stj. 43814;kvistuðu þar bál mikit, slógu síðan eldií, veltu þar í Þorolfi ok brenndu uppallt saman at köldum kolum Eb. 63;(1157); særlig om Ligbaal, hvorpaa deAfdødes Lig brændtes: bera e-n á bálSE. I, 176; Herv. 2633; vega e-n á bálVegt. 15; stíga á bál Vafþr. 54; fœðae-n til brands ok til báls dvs. indtilhans Død og Begravelse, Gul. 108.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛒᛆᛚ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Danish - Otto Kalkar's Dictionary
• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary
• Old Swedish - K.F Söderwall's Dictionary