Bila

Old Norwegian Dictionary - bila

Meaning of Old Norwegian word "bila" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

bila
bila, v. (að) 1) give efter for Rykk ellerTrykk, uden at gjøre tilstrækkelig Mod-stand for at kunne blive urokket; kippirhann röskliga vaðinn því at hugðihaldit annan veg eigi bila Fm. XI,442; bátrinn var brotinn en seglit varrifit ok at flestu hafði nökkut bilatFm. IX, 387; bilaði í skarar nökkurar,hafði þar bilat í skörunum dvs. Fartøjethavde givet sig i Bordenes Sammen- føininger, Fm. VIII, 19622; reiði (dvs.Kjøreredskab) bilar (naar det lider vedBrugen) Grg. II, 10922; sverðit bilaðieigi né brast Flov. 14618; fig. opt hinnbetri bilar þá er hinn verri vegr (Ord-sprog, jvf jafnan vægir hinn vitrari) Hm. 126 (125). 2) slaa feil, skuffe ens Forvent-ninger; áræðit bilar Flat. I, 31233;Vem. 1234; Þ. kvað þat eigi mundubila dvs. at det ikke vilde slaa feil, detvisseligen vilde ske, Ljósv. 1165; Þórrvil fyrir engan mun bila (dvs. undlade)at koma til einvígis SE. I, 272. 3) upers. e-n bilar e-n hlut dvs. en fattesnoget: hug ok áræði mun mik ok aldregibila Mag. 3516.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛒᛁᛚᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

fig.
figurlig, i figurlig betydning.
lat.
latinsk.
m.
Masculin.
s.
substantiv.
v.
Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back