Binda

binda

binda, v. (bind, batt, bundinn, men ogsaa Præt. bant Heilag. II, 39219; Hb. 2014;bizk for binzk Jómsv.* 1051) 1) binde, vikle noget om en Gjenstand; bindafyrir augu sér dvs. lægge Baand for sine Øjne, Post. 21217; batt han jarnfestium fót sér Heilag. I, 2278 (Leif. 9629);batt silkiræmu um fót sér Fm. IV,110; binda um e-t (uden Objektsakku-sativ) dvs. lægge, binde Baand om noget: féll hann af baki ok skeindi sik áfœti ok mœddi hann blóðrás - battYngvildr um fót honum Sturl. I,4832;viðvindill sá er binzt um heslivið Str. 6621; binda um sár Str. 424; OH. 22229;eigi þarf um at binda dvs. Saaret erdødeligt, saa at ingen Forbinding behø- ves, Grett. 17 jvf Flat. II, 3646; Völs. 1811; hljóta um sárt at binda fyrire-m dvs. saa alvorlig Skade for ens Skyld, Nj. 36; bezt er um heilt at binda dvs.det er bedst ikke at udsætte sig for nogen Fare, Fm. VII, 263. 2) ombinde, for-binde; binda sár Flat. II, 3645; OH. 25026; Bp. I, 639; Þormóðr batt höndHafliða Sturl. I, 262 jvf 2610. 3) fast-binde; binda hest Nj. 54; binda hundGrg. II, 187; binda naut Bp. I, 1713;binda inn bú dvs. sætte Kvæget ind paa Fjøset og der binde det, Hkr. 123 (Fris. 9520); binda hernumit lið OH. 16833; jvf Hom. 15919; binda skó sína Nj. 93; binda blæju við stöng Fm. IX,358; binda selbelg (som er trukket ned over ens Hoved) at (dvs. fast til) Fris. 5722. 4) binde en (paa overnaturligMaade) saa at han ikke kan røre sig ellerforetage sig noget; Theon batt þá (íll-virkjana) við dyrin með bœn einni samanHeilag. II, 38210; við fyrstu bœnarorðbatt han svá alla þá - at þeir stóðusem jarðfastir steinar ok máttu hvergior stað hrœrast Heilag. II, 39413; guðbant (dvs. batt) þessi dýr svá at þaumáttu eigi munni gína eða mér atangri verða Hb. 2014. 5) sammenbinde, sammenpakke; binda varning til skipsFlat. I, 2091; binda korn OH. 3026;Heilag. I, 65924; binda bók dvs. indbindeBog, EJb. 43927; binda klyf Grett. 10910; binda hey, binda hey heim,binda hey á hest om at sammenbindeHø i Pakker, der lægges i Kløv paaHesteryggen og saaledes transporteres hjem, Grett. 1091; Nj. 47; binda sérhöfga byrði Grg. I, 20512. 6) sammen- flette, sammenvikle (jvf Folkespr. binda3 hos Aasen); binda bast (nemlig tilMatter, Tæpper) Ríg. 9; fig. binda sikí e-u, e-t dvs. indvikle sig, indlade sigi noget: at ek skylda - binde mikhjúskap syndafullan ok ábyrgða Heilag.I, 44212; þó at hann væri bundinn íslíkum hlutum, þá varðveitti hann þóandliga upplitningarlíf Heilag. II, 461;þá varnaðir þú við syndir, en nú binztþú í syndum Heilag. I, 44220; bindastí banns atkvæði dvs. paadrage sig BansDom som en Snare, hvori man sidderfast, Stat. 235. 7) afslutte, fastgjøre (enForbindelse, Overenskomst o. desl.); bindafélagskap OH. 353; binda e-t fastmælum,með svardögum OH. 355 534; þá eröngvir vildu því trúa, batt hann þatjarteinum nökkurum svá at sumir trúðuHeilag. I, 58614; binda sætt ok friðOH. 907; binda lag, ráð sítt samanFlat. I, 4913. II, 1731; OH. 17913;binda gipting Stat. 2984. 8) forbinde,forene; binda e-n í kærleikum við sikOH. 17930; bindast saman (i Ægteskab)DN. VI, 238; bindast börnum samandvs. faa Børn sammen, DN. II, 5556.IX, 101. 9) binda sik eller bindastdvs. forpligte sig, m. Inf. Mar. 88317;DN. II, 87; bindast á hendi, á höndume-m dvs. forpligte sig til ens Tjeneste, =gerast e-m handgenginn, Fm. X, 215.XI, 203; Thom. 1072; bindast fyrire-u dvs. forpligte sig til at være Formandfor, Leder af noget, OH. 19221; Fm.VII, 280. VIII, 19; bindast í e-u dvs.forpligte sig ved en Overenskomst omnoget, Eg. 17; bindast í heitum OH.333; þenna kost vil ek, ef þú bizk(for binzk) í því at mér akist þettaeigi í tauma, er - Jómsv. 1051; bin-dast í skyldu við e-n Vallalj. 7; bindasik undir e-t se undirbinda; binda sikvið mál e-t Sturl. I, 8411; binda sikvið dóma þrjá dvs. underkaste sig treRetskjendelser, Gul. 267. 10) holde sigselv i Tømme, styre sig saa at man af-holder sig fra at følge sine Tilbøjeligheder, eller tilfredsstille sine Lyster; þá kvazthann mest bundizt hafa at sínu skap-lyndi, at han sló þá eigi, er þeir hœl-dust við hann Grett. 120; bindast e-sdvs. afholde sig fra noget, Kgs. 2823;Bp. I, 9715; Post. 83927; bindast af e-ud. s. Stj. 5626; bindast frá e-u d. s. Stj.14813; þat er imbrudaga hald at fastabæði dag ok nótt, um dag neyta umsinn en um nóttina við bindast Hb.3727; jvf El. 615.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛒᛁᚿᚦᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary
• Old Swedish - K.F Söderwall's Dictionary