Bleikr

Old Norwegian Dictionary - bleikr

Meaning of Old Norwegian word "bleikr" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

bleikr: bleikr, adj. bleg, hvid, lysgul (jvfblíkja); bleikt silfr Grg. II, 1927;bleikr ásýndar sem næsta gull Fm.V, 345; ertrnar váru rauðar eðr bleikarStj. 1615; bleikt hár Ríg. 31 jvf Sturl.II, 7313; bleikhárr ok hafði bleikt skeggFm. VI, 429; hvítr á hörund en bleikrá hár Harð. 11; paa Grund af Saar eller Blodtab: OH. 2233; Fris. 35531;bleikr ok blóðlauss Str. 5; Edom þat erbleikr eðr blóðligr Stj. 1618; bleikr sembast Bær. 9712; bleikr sem nár Bær.8632; bleikr ok svá sem blóðlauss Mar.119011; bleikr sem bast, fölr sem nárFlat. II, 13635; bleikr sem bast okfölr sem aska Didr. 171; jvf bast-bleikr; bleikr sem aska Didr. 320;om Agerens Farve naar den gulnermod Høsten (jvf Joh. 4, 35) Nj.76; hér er bleikr kallaðr hræddr þvíat bliknan kemr eptir hræzlu semroði eptir skömm &c. SE. II, 1666;som Øgenavn: Guðmundr bleikr DN.II, 6829; Ljótr hinn bleiki Eg. 57 (1593);Svarfd. 419. - Jfr. rauðbleikr, bleik-hárr, bleikja hadda.

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛒᛚᚽᛁᚴᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

a.: accusativ.

adj.: Adjectiv.

c.: Capitel.

fr.: fransk.

fd.: finlandisk.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

s.: substantiv.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.