Blíðr

Old Norwegian Dictionary - blíðr

Meaning of Old Norwegian word "blíðr" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

blíðr: blíðr, adj. 1) blid, venlig; vera blíðr okþekkr við menn Bp. I, 13122; gerðisik blíðan í móti fagnaði þeirra OH.18623; jvf Eg. 11; þú skalt vera viðhann (dvs. bónda þínn) blíð ok eptir-mál Nj. 7; at várr dómari hennar sonsé blíðr tíl vár Mar. 107412; hannhafði prófazt ofblíðr dóttur konungsinsHeilag. II, 15315; þat (dýr) er öllumkvikendum blítt útan drekum einumStj. 805; konungr bað hann til stund-um blíðum orðum en stundum stríðumFm. X, 292; vera með blíðu yfirbragðiFm. VII, 108; meðr Gizuri ok biskupivar þá eigi jafnblítt sem áðr Sturl.II, 15526; blítt, adv. = með blíðu,blíðliga Bp. II, 4121. 2) behagelig; þat er þér blíðara Hund. 2, 20; jvfFm. X, 3531; útan guð vili gefa mérblíðari daga Stj. 421; hversu beisktverða mun í eilífum eld þat er œritblítt þykkir nú Homil. 511; gefa e-mekki blíða bakslettu Alex. 9014. 3) blid, mild (om Vejret mods. kaldr). Fm.VI, 378; Flat. I, 3393.

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛒᛚᛁᚦᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

adj.: Adjectiv.

adv.: Adverbium.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

p.: Pagina, side.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.