Dáligr

dáligr

dáligr, adj. (som i Betydningen staar tem-melig nær íllr, vándr) 1) skadelig, saa-dan som bliver til Skade, har saadanneFølger, at man lider Skade deraf; ekkibruggu vér þjónar þínir nökkurs konaríllt eðr dáligt (Vulg. nec qvidqvamfamuli tui machinantur mali) Stj.2134 (1 Mos. 42, 11); B. var eptir hjáfeðr sínum, at honum bæri engandáligan eðr váðaligan hlut til á veg-inum Stj. 21224 (1 Mos. 42, 4); allirþessir íllir hlutir ok dáligir hverfa tilmín ok koma nú mér í mót Stj. 21431(1 Mos. 42, 36); hinn er annarr kostr,at mjök er dáligr, - at nú í staðskaltu deyja Flat. I, 12820; dálig dey-ning Stj. 3110; dáligr þefr Stj. 9132;dáligr sjúkdómr Post. 332; dáligt drepStj. 26213; dáligr dauði Heilag. II,10615. 2) saadan som gjør eller vilgjøre Skade, omtr. = íllgjarn, grimmr;dáligr fjandi Mar. 28419; dáligr djöfla-flokkr Heilag. I, 67934; hin dáligstavættr Diana Heilag. II, 9220; þú hinníllgjarni ok hinn dáligi dvergr Str.471; segjum síðan, at eitt harðla vántok dáligt dýr hafi gleypt honum Stj.19326 (1 Mos. 37, 20); lét guð allarhinar krankastu ok dáligstu flugurkoma ok fylla öll hans herbergi okhans manna um allt Egiptum Stj.27124. 3) slet, umoralsk; þeir eru dálig-stir í þessu lífi en veslastir í öðru lífi,er gjalda íllt fyrir góðu í þessu lífiStr. 2924; þá væri ek dáligri öllumníðingum El. 454; dáligt verk Stj.15721; dálig framferð Stj. 15725; allirskyldu nema ok sér í nyt fœra öll góðdœmi en varast hin dáligu dœmi Kgs.10228. 4) af ringe Beskaffenhed, uanselig,som har lidet Værd eller er til lidenNytte, ussel; seg þeim dáliga konungi,ef hann vill halda ríki sítt fyrir mér,þá sendi hann einn hvern mann atverja þat fyrir mér Ridd. 612; varðsvá þat (undireldi) eina Labans, semsíðarst var borit ok dáligast var Stj.17822; gaf hón hverri þeirra dýrligklæði - svá at hin dáligstu vóru búinmeð pelli ok fóðruð með góðum skinn-um grám ok hvítum Mött. 315; kvaðþat satt vera, at þeirra ferð var hindáligsta (fordi de nemlig deraf hverkenhavde Fordel eller Ære) Laxd. 75 (21719);er nú mínn lutr inn dáligri Str. 1625. 5) ulykkelig; með þvílíkum hætti semnú var greint, fœðist í heiminn sádáligi sveinn takandi náliga senn upp-haf ok enda Mar. 1612; hví ertu svádálig orðin af góðum ættum Svarfd.1446; hann er hinn dáligsti dauðasonr(Vulg. filius mortis est) Stj. 47312(1 Sam. 20, 31); jvf Post. 50013.

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚦᛆᛚᛁᚵᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary