Djöfull

Old Norwegian Dictionary - djöfull

Meaning of Old Norwegian word "djöfull" (or djǫfull) in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

djöfull (djǫfull): djöfull, m. 1) Djævel (lat. diabolus, ags.deofol), = fjandi 2; þó at djöflar freistioss opinberliga Flat. I, 39812; óvinirvárir ero aldrigi óbúnir oss svíkræðiok undirgröpt at veita, þat ero djöflarok óhreinir andar Heilag. I, 6532; ímót höfðingjum ok máttum þessa heimsok í gegn öndum íllzkunnar, er í loptinubyggja, þat hvárttveggja eru djöflar Hei-lag. I, 6537; þat er mælt -, at djöflarhafi jafnmikit veldi yfir helmingi þeirrareyjar sem í sjalfu helvíti Kgs. 2330;þat sem hrafnar sóttu at yðr þat merkirdjöfla þá, er þér trúit á ok yðr munudraga til helvítis kvala Nj. 157 (2732);er (sök) til þess at biðja eigi fyrirdjöflum, er í eilífum aldi ero Heilag.I, 25530; féllu englar guðs af himnumok urðu at svörtum djöflum (dvs. Djævlei Skikkelse af blámaðr, se dette Ord ogDm.3 945) Hom. 6428; Ordet brugesogsaa som Skjældsord (ligesom fjandi,úvinr): hvar er Haukr djöfullinn? Sturl.II, 12221; taki þér djöful þenna, hannvill vinna á mér Sturl. II, 3817; E. -setti spjótshalann millum herða honumok bað djöfulinn segja þat, er hannvissi Sturl. II, 1911 jvf 2471; Einarr -mælti (i den Tanke, at de Mænd, somhan hørte komme ridende, vare hansFiender): nú ríða djöflarnir hér at oss;sprettum upp ok dugum vel; Þórðr(en af de kommende) mælti: menn ríðaat en eigi djöflar, ok þá kenndi E.mennina Sturl. II, 22331; naar derEJb. 154 nævnes en Omundr djaull,tør man vel opfatte dette Øgenavn somen Forvanskning af djöfull. 2) Djæ-velen, ikke alene hvor det med tilføietbestemt Artikel heder djöfullinn (= and-skotinn, fjandinn, úvinrinn): snörurdjöfulsins Heilag. I, 25520; men ogsaahvor Ordet bruges ubestemt: fyr öfunddjöfuls kom dauði í heim þenna Homil.21037; af djöfuls krapti Homil. 16936. 38;at loknum dómi steypist djöfull í dýflizuelds ok brennusteins með öllum liðumsínum, þat er íllum mönnum Elucid.16619; okkr kallaði guð fyrir löngu tildýrðar, en þú ert nú kallaðr af djöfliok hrapar þú til helvízkra kvala Post.1948; djöfull hafi þeirra hróp, þrífistþeir aldri! Sturl. I, 35626; spratt biskupþá upp ok kvað djöful mæla fyrirmunn hans dvs. at Djævelen talede gjen-nem hans Mund, Sturl. II, 2283.

Part of speech: m

Orthography: Johan Fritzner's dictionary used the letter ö to represent the original Old Norwegian (or Old Norse) vowel ǫ. Therefore, djöfull may be more accurately written as djǫfull.

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚦᛁᚯᚠᚢᛚᛚ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

s.: substantiv.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.