Drengr

Old Norwegian Dictionary - drengr

Meaning of Old Norwegian word "drengr" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

drengr: drengr, m. (G. -s, N. PL. -ir, G. PL. ja) 1) Menneske der er som det bør være;drengir heita vaskir menn ok batnandiSE. I, 530; lagði hverr fram sítt skipsem drengr var Fm. VI, 315; fékk hónþá í hendr Þorvarði bú á Grund - -hón eggjaði hann at halda fram semhann væri drengr til SturL. I, 13817;látum konung þat spyrja, at hannhefir drengjum skipat en eigi dáðleys-ingjum SturL. II, 11516; minnzt á þat, sáer einu sinni deyr níðingr, at hannverðr aldri öðru sinni drengr Hirðskrá2921; hraustr drengr Laxd. 16 (327); fullrdrengr Heið. 30; góðr drengr Fm. VI,107; Nj. 20. 96; Hítd. 207; góðr, hinnynniligsti drengr, i Tiltale: Æf. 6955;EG. 62 (1431); HeilaG. I, 27622; verða e-mmestr drengr Nj. 49 (768); verða góðr,lítill drengr af e-u GísL. 4826; Nj. 44;drengr at verri Frost. 11, 9; LandsL.5, 3. 2) = drengskapr: sá ótti, en svásigraði drenginn fyrir öllum (dvs. saa-ledes betog alle Modet), at engir þorðutaka til sínna vápna Alex. 1073; hafadreng í serk dvs. Mod i Bryst, Fm. IX,381. 3) Karl i Almindelighed eller velendogsaa i ufordelagtig Betydning; An-tonius signir sik, er hann sér þennadreng (= lat. tiro, nL. elgfróði = lat.centaurus) HeilaG. II, 18612; í samristund hefir hón sik fram í veginnþenna sama, sem ribbaldinn hleyprundan, ok með því at -, mœðist hónskjótt, ok bíðr hann drengrinn á einoleiti til þess, er hón kemr eptir Clar.1848; lætr síðan (sverðit) ríða á halsinná þeim leiða dreng (vegfara, ribbaldaL. 72. 77) Æf. 2290; sem hón lítrþenna vánda dreng (nL. denne dødeMand som var sprungen op af bör-unum) Æf. 28174; biðr svá fallinn dreng(som han tidligere havde kaldt vándrþræll!) aldrigi vel fara Æf. 42 B 118. 4) ung, løs og ledig Mandsperson; hverrar ættar ertu? drengr! (VulG.adolescens) sagde Saul til David Stj.46526 (1 Sam. 17, 58); þegar sem hónsá engilinn, rann hón sem skjótast oksegir bónda sínum, at nú birtist hennisá hinn sami drengr (VulG. vir) - m.spratt þegar upp ok fylgði henni, oker þau kómu at englinum, mælti m.til hans: ertu sá drengr, er (VulG. tues qui) - Stj. 40932. 34; drengir heitaungir menn búlausir, meðan þeir aflasér fjár eða orðstír SE. I, 53010. 5) Tjener; þeir heita konungs drengir, erhöfðingjum þjóna, þeir ok drengir, erþjóna ríkum mönnum eða bóndumSE. I, 530; er konungr (nL. Nero) frá,at dráp hans (nL. Páls) dvaldist, þásendi hann hirðmenn sína tvá -, ener Páll sá þessa drengi, þá - Post.19630. 6) tyk Stok (saa og Folkespr. iSundhordland og paa Lister, jvf aal-dreng dvs. Aal af stor Tykkelse i Nord-hordland); nævnes blandt hvad der hørertil et Skib SE. I, 585; jvf ásdrengr.- Som Øgenavn: Andres d. Flat. III,548; som Mandsnavn (jvf drengmaðr):DN. III, 29813. 7417. VIII, 4365 fg;som Stedsnavn: EJb. 49. 51; DN.III, 25311. Om Ordets Optagelse ogBrug i det angelsaxiske Sprog, se Joh.Steenstrups Danelag s. 115-117.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚦᚱᚽᚿᚵᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.: Feminin.

G.: Genitiv.

gr.: græft.

L.: Linje.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

Pl.: Pluralis.

s.: substantiv.

S.: Side.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.