Etja

Old Norwegian Dictionary - etja

Meaning of Old Norwegian word "etja" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

etja
etja, v. (atti; dog Post. 40831: etjaði) 1) opgive noget (e-u) til Føde, lade detfortæres; ef hann vil annan vetr etjaheyvi því, er hann lét þar eptir Grág.5032; ef þeir leiga landit, þá skoloþeir þar etja heyjum þeim, er þarfást á því landi Grág. 4628; jvf Landsl.7, 1610; en ef hann vil eigi gerða, þáskal ekki um gjalda, at att (dvs. beitt)sé Gul. 804; fig. etr hann fram berumskallanum dvs. han udsætter den nøgne Skalle for Sværdenes Bid (jvf Jómsv.7313 fg; Flat. I, 19028), Flat. I, 19024(Fm. XI, 132), jvf Mag.* 10920. 2) op- hidse, egge, drive frem, = lat. incitare,m. Dat. atta ek jöfrum en aldri sættakHárb. 24; etja hestum Landsl. 7, 364;Bp. I, 63321; Vígagl. 1834; m. Akk.:þar er A. hafði alla nótt fyr þeimtalit ok etjat þá til þolinmœðiok styrkt þá í réttri trú &c. Post.40832; etjast við e-n dvs. give sig i Strid, Trætte med en, Sturl. I, 838. 3) sætte i Gang eller Rørelse, m. Dat. er þatmítt ráð heldr at hætta eigi til þessat etja hamingju (dvs. prøve Lykken) viðÓlaf Haraldsson OH. 616; etja kappivið e-n Laxd. 19 (4132); Eg. 19 (379);etja vandræðum við e-n Eg. 64 (15125);etja saman stórum manndrápum Anecd.3; etja ráðum dvs. betænke, beraade sigom (= hugsa með sér), med følgende hvárt - Sturl. II, 1496; Flat. III, 2778(jvf Fm. VI, 594); etjast vitnum, and-vitnum á dvs. føre Vidner, Modvidner mod hinanden, Frost. 13, 241; Landsl. 6, 826;etjast vitnum við d. s. Frost. 13, 24. 4) etja við e-t dvs. give sig i Kast, Stridmed noget, = etja kappi við e-t, etjastvið e-t; e. við aflamun, liðsmun Alex.1106; Fbr. 5513; Fm. IX, 3917; e. viðofrefli Fm. III, 9: e. við reiði e-sFlat. I, 24015.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚽᛏᛁᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

c.
Capitel.
Dat.
Dativ.
fig.
figurlig, i figurlig betydning.
lat.
latinsk.
m.
Masculin.
p.
Pagina, side.
s.
substantiv.
v.
Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back