Fasta

fasta

fasta, f. 1) Afhold fra at spise, Hungren.Stj. 49232. 2) kirkelig Faste, saadan Af-holdenhed fra Nydelsen af visse Føde-midler, som var paabuden ved Kirkeloveller paalagdes af kirkelig Myndighed,saavelsom Tiden, i hvilken sammen Afhol-denhed skulde iagttages; engi maðr skalkjöt eta síðan 7 vikor ero til páska-dags, nema hann vili bœta 3 mörkum;ef maðr etr kjöt síðan 6 vikor ero tilpáska, þá hefir hann firir gört fé okfriði, þat heitir allra manna fasta Borg.1, 61 fg; at sex vikna föstu, þá er upphefjast allar langaföstu tídir, þá erofjórir tigir daga til páska frá dróttins-deginom, en er dróttinsdagar skiljastfrá föstu, þá verða þar eptir 6 dagarhins fjórða tigar til föstunnar Hom.1088 fgg; í gagnföstu á þváttdegi sjau-viknaföstu Frost. 12, 24; jvf Grág.4111; engi skal konu fá á þeim 2vikum, er næstar ero firir 7 viknafastu Eids. 1, 214; í langaföstu ávikum þeim, er biskup gengr í föstuok páskavikan tíunda, þá - Gul.277; níu vikna fasta dvs. Tiden fraSeptuagesima til Paaske (jvf gsv. niovikna fasta Schlyter 152 a31 fg; gd. nivkæ fastæ Jydske Lov 2, 833 fg; Sk.Kirkelov s. 854 ; Kirkeaarets Søndags- evangelier med Udlæggelse udg. af c. I. Brandt s. 82) Dn. IV, 77230(jvf I, XXXVIII Anm. 53); Stj. 544;Fm. IX, 35421; frá þeim tíma, er níuvikna fasta hefst, ok allt til laugar-dags í páska viku Stj. 5034; frá jólumer eigi boðin miðvikudagafasta til níuvikna föstu, þá er níu vikna fastakemr til sjö vikna föstu, skal fastaþrjá daga í viku ok eina nótt DI. I,2369 fgg (Grg. II, 2525 fgg); ganga íföstu dvs. begynde sin Faste, Gul. 27, seovenfor; langa föstu eigo vér at halda,þat ero 7 vikor, dróttinsdag þann skolovér ganga í fösto sem upp er sagt áþingi eða í leiðum; þá er maðr gengrí fösto, ok - Grág. 4112 fgg (Grg. I,3216; föstu ígangr dvs. Fastens Begyn-delse: dróttinsdagr hverr at föstu ígangdvs. Fastelavnssøndag, = inn fyrsti sunnu-dagr í langaföstu Heilag. I, 48337 jvf5063 (Acta sanctorum 2 Apr. s. 76-83;Spec. Hist. lib. 15 cap. 66-73); þvátt-dagrinn at föstu ígang Bp. I, 4521;sunnudagrinn næsti fyrir föstu ígangDn. III, 95; mánadagrinn, týsdagrinn,miðvikudagrinn næsti fyrir föstu ígangDn. V, 186; laugardagrinn næsti fyrirföstu ígang Dn. III, 343. IV, 470;mánadagrinn í föstu ígang Dn. III, 429;föstu inngangr = föstu ígangr (jvfg. eng. fastyngonge Brand pop. antiqv.1, 684): í föstu inngang gerði konungrhann (nl. Loðin lepp) eiðsvara sínn okgaf honum orlof um sumarit at faratil Íslands Bp. I, 74416; föstu inngangrkemr at hendi ok klerkar lifa í verralagi, þriðja dag hinn næsta fyrir ösku-dag koma þeir saman í einn stað meðglensi ok gamni miklu Mar. 19827(jvf Thom. 30032); fyrsta fulla vika íföstu dvs. den Uge som begynder med1ste Søndag i Faste: mánadagrinn ífirsto fullu viku (í) föstu Dn. VIII,3904; í fullo viku í föstu d. s.: mána-dagrinn í fullo viko í fasto Dn. VIII,3924; á óðinsdaginn í fyrsta viku fastaDn. VIII, 495; efter Vidisse fra Begyn- delsen af 15de Aarhundrede. 3) = langa-fasta; barn hvert, er borit verðr eftirnótt hina helgu, þá skal þat haft verafyrir gagnföstu (dvs. før níu vikna föstueller før Septuagesima), en ef borit er íföstu, skal þat haft vera at páskomGul. 216. - Forskjellige Slags Faste foruden de ovenfor nævnte sjauvikna-fasta og níuviknafasta ere: allramanna-fasta, boðfasta, dagfasta, frjádaga-fasta, gagnfasta, jólafasta, langafasta,lögfasta, miðvikudagafasta, náttfasta,sexdœgrafasta.

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚠᛆᛋᛏᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary
• Old Swedish - K.F Söderwall's Dictionary