Fleinn

fleinn

fleinn, m. (= ags. flán) 1) Hage, Pig dergaar ud fra et større Redskab og danneren ret eller mindre Vinkel med samme(jvf d. fleen, fleenspade se MolbechsDialectlexikon s. 118); húndreginnslagbrandr með stálhörðum fleinumKgs. 8615; risinn hafði skotit í eldinnjárnteini ok var klofinn (í) annan endasvá þar væri tveir fleinar; - -síðan brá hann upp járnteininum okrak fleinana í gegnum tvá konungs-menn ok kastaði þeim dauðum innarrum eldinn; - síðan skók hann sváteininum, at þeim sýndist 4 oddarnirá fleininum Fld. III, 123 fg. 2) Anker-klo, = akkerisfleinn (nu Ankerfli, hvori fli vel er en Forvanskning af flein) Nj.30 (4227); þat er akkeri með góðumstreng, ef fleinn hans er í grunni, þábergr þat Herv. 34131 jvf 2409. 3) Red-skab eller Vaaben som er forsynet med fleinn eller fleinar Fld. III, 123 fg (seunder Nr. 2), hvor det sidste fleinn synesat maatte tages i denne Betydning;greip (jötunninn) flein einn ok hjó tilþess, er kominn var, því at bæði máttihöggva ok leggja með honum, tré-skapt var í, þat kölluðu þá menn hepti-sax, er þann veg var gjört Grett. 15311;sér hann, at fleinn mikill kemr útarrí gegnum balkinn, hann var bæði digrok langr; Ormr grípr þá í móti flein-inum Flat. II, 53022 fgg; tvíangaðrfleinn Fld. III, 38511; ör ein, er fleinner kallaðr Flat. I, 6119; fleygja fleinRíg. 32 (35); fljúgandi fleinn Hm. 85 (86);jvf K. Regel i Germanistische StudienI, 23217 fgg; skotinn fleinn siges í folkivaða, fljúga stinnt Hm. 151 (150).

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚠᛚᚽᛁᚿᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary