Framt

framt

framt, adv. (eg. N. SinG. af framr; jvf Komp. framarr, fremr, ogsaa framarri,Superl. framast) meget, at der gaaes langteller vidt med en Gjerning; þá sömukonu, sem hón veit offramt elska sínneiginbónda (&vl at framt elskar hennarbónda) Mar. 27428; sýnist ek - hafaofframt giört í þessu verki Mar. 53228;taka e-n framt dvs. gjøre meget af en,hædre en (jvf taka e-n merkiliga Bp.I, 7975) Bp. I, 80821; svá framt at -dvs. 1) saa meget, i den Udstrækning at -:hitnar hann - svá framt, at eigi færhann leynt Mar. 42919 jvf 5776; Bp.II, 15219; Stj. 25411; skulu allar várarhjarðir með oss fara svá framt, at eiginökkur klauf skal eptir vera Stj. 27631;jvf Stj. 9810; 2) saafremt, i Tilfælde at -: svá framt at G. eðr Jarþrúð eðr- - rjúfa eðr rjúfa láta þenna sátt-mála, þá skal - DN. I, 28418 jvf V,10911. X, 3111; svá framt sem -dvs. 1) lige saa meget som -: fyllit sváframt yðart verk, sem þá, er yðr vórusáðir gefnar Stj. 26419; svá framt semlist hans meistaradóms vannst til,pentaði hann skriptina Mar. 11745; 2) til samme Tid, saa snart som -:kom sjófarstormrinn svá framt þeim ímót, sem þeir ætluðu at flyjá Stj. 28729;kom hann svá framt, sem hann fréttiStj. 2977; jvf Bp. II, 5823; rétt uppþína hönd til himins, man svá framt(som du gjør dette) verða mikit ok stórthaf Stj. 2744; ogsaa: svá framt = sváframt sem: svá framt guðin komaheim, skal hann sínn her búa Klm. 15327.

Part of speech: adv

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚠᚱᛆᛘᛏ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Swedish - K.F Söderwall's Dictionary