Gæfa

Old Norwegian Dictionary - gæfa

Meaning of Old Norwegian word "gæfa" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

gæfa
gæfa, f. Lykke, Held, = gipta; allsvald-andi guð, er hans gipt ok gæfu létávalt vaxa dag frá degi Bp. I, 13238;mikit má konungs gæfa Flat. II, 5715;ek treystumst mínni hamingju bezt oksvá gæfunni Fm. VI, 16519; hefir þúekki til þess gæfu at halda til jafnsvið Harald konung Eg. 19 (3711); barhann enga gæfu til at þjóna þér Eg.25 (4918); jvf Flat. II, 8438; gæfumaðrertu mikill, S.! ok er þat eigi undar-ligt, at gæfa fylgi vizku, en hitt erkynligt, sem stundum kann henda, atsú gæfa fylgi úvitrum manni, at óvitr-lig ráð snúist til hamingju Flat. II,23714; sítt er hvárt gæfa eðr gjörfug-leikr Grett. 828.

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚵᛅᚠᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.
Feminin.
lat.
latinsk.
m.
Masculin.
p.
Pagina, side.
S.
Side.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back