Geð

geð

geð, n. 1) Sindet som Sæde for Menne-skets Tanke og Villie, dets Bevidsthed ogBegjæringer; gætinn at geði Hm. 6;of þann, er þú ílla trúir ok þér ergrunr at hans geði Hm. 43 (46); fora(dvs. færra) veit, er fleira drekkr, sínstil geðs gumi; óminnis hegri heitir sá,er yfir öldrum þrumir, hann stelr geðiguma Hm. 11 fg (12 fg); gráðugr halr,nema geðs viti, etr sér aldrtrega Hm. 19 (20); ef hann (nl. afglapi) sylg umgetr, uppi er þá geð guma (dvs. da kan manse, hvad der bor i ham, hvorledes hansSind er) Hm. 16 (17); sá einn veit, er-, hverju geði stýrir gumna hverr Hm.17 (18); Þorleiki líkar ílla, er svá varhagat, at Þorgilsi var eigi geð á dvs.at Þ. syntes ikke derom (= líkaðilítt Laxd. R. 5612), Laxd. 65 (19110);honum var vel í geði til Freysteinsdvs. var vel stemt mod F., Flat. I, 25534;hann vildi hana eigi jarða láta, oksat sjalfr yfir henni 3 vetr ok gáðieinkis síns geðs fyrir ofrást við hanaandaða Flat. I, 58227; ef þér - erutráðnir at vilja lögin á málinu, þá erráð, at þér geymit geðs um at sœkjalögliga ok réttliga málit Fm. VIII,13313; féllust þau Úspakr ok Svala velí geð (dvs. de syntes godt om hverandre),ok litust þau vel til ok blíðliga Band.915; þú fellst mér vel í geð ok beztaf yðr bandamönnum Band. 2617. 2) vellystig Lidenskab (jvf vili); aptr ekhvarf - vísom vilja frá, hitt ek hugða,at ek hafa mynda geð hennar allt okgaman Hm. 98 (99); ef ek vil hinssvinna mans hafa geð allt ok gamanHm. 162 (161); þik glapti at geðisveinn inn hvíti Lok. 20.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚵᚽᚦ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Danish - Otto Kalkar's Dictionary
• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary