Greina

greina

greina, v. (nd) 1) adskille, adsplitte, dele;hann hefir drepit ok í sundr greintmína úvini á sömu leið ok rennandivötn sundr greinast Stj. 5043 (2 Sam.5, 20); greinir ok sundr skilr þannpart, sem frjór er, ok þurra sanda Stj.958; at þær greini í sundr sér hvártdag ok nótt Stj. 1514 (1 Mos. 1, 14);eilífr guð - skapaði alla hluti í sennaf engu efni ok greindi skepnu sínaí sundr á sex dögum Heilag. I, 6777;guð skóp alla skepno senn, en sýndihana á sex dögom Rimb. 48 a (13);rödd greinist á marga vega, önnurrödd er ritanlig en önnur úritanligSE. II, 665; tóku svá ríki at smækkast,sem konungar tóku at fjölgast, ok grein-dust svá í fylki Flat. I, 22037; tung-urnar - þær, er or hinni sömu tunguhafa gengit eða greinzt SE. I, 121;síðan dreifðist ríki ok konungdómrí ættir svá sem þær greindust Fris.2510 (YngL. 40); allir þeir menn, erhandgengnir eru konungi, þá eru hús-karlar, en síðan greinist tign ok valdmeð þeim Kgs. 5733; bœkr í kafispiltar til ónýts, útan þær sér grein-dar, hvítar ok hreinar, sem um hríðvóru undir valdi herra GuðmundarBp. II, 10433. 2) inddele; skaltu hana(nL. örkina) meðr golfum greina Stj.5616; veröldin var greind í þrjár halfurSE. I, 1025; greina tíma, daga Stj.1522. 24. 3) skjelne, med Sandserne ellerForstanden skille en Ting fra en anden (jvf grein 3); ef greina má þeirrabein frá annarra kristinna manna bein-um JKr. 1621; máttir þú gre(i)naþann guð, er á himnum er, frá þeimgoðum, er flærðsamlig ero ok eigi erosönn guð Post. 40529; hverr mun kunnaat greina - guðliga ok konungligabindendi af djöfulsins drepi víkingliguHeilag. II, 6545; eru þau (nL. váðaverk)með athygli skoðandi ok með skyn-semd greinandi, með hverjum atburðomer þau kunna til at falla Hák. 432jvf LandsL. 4, 131; Jb. 80 (NL. IV,2147); ef þeir ganga við ok or greinahverr sína misgerð -, þá svari ok bœtihverr firir sik, elligr (dvs. elligar 2) allirjamsaman DN. IV, 90 (897). 4) skjønneforstaa, kjende; í stað sem hann (nL.Lucifer) greindi ok sá sína synd Heilag.I, 67726; sá veit gjörst, er greinir allahluti (nL. Gud) Bp. II, 122; sem prestr-inn sýnist honum standa fyrir sæng-inni, kennir hann, hverr kominn var,ok greinir þat með, at sá er fram-liðinn Bp. II, 16530; þeirra lestrok gleði landsins greina þeir varlatímann, hversu langt orlof skipherrannhafði gefit Mar. 105428. 5) betegne,beskrive, forklare, gjøre Rede for noget;ek hefi - haft í háska þat, er enn ermeira vert, þó at ek greina þat eigiat sinni Flat. I, 24115; nú skal greinaframkvæmd þessa hlutar Bp. II, 1636;úritanlig rödd er sú, er eigi má stöfumgreina SE. I, 667; þat vil ek fyrstgreina -, at því fer ek eigi til kirkjumeð öðrum mönnum, at - Æf. 2100;at hverjum sé því ljósara, hversu hverrskal sítt bréf út taka, greinum vér(þat) á þann hátt, at - Rb. 25 (7723);vitnin kunnu eigi at greina, með hverj-um hætti er hón átti Mk. 79 (DN.XII, 4211); bið ek, at þér greinið mérenn framarr þar af &c. dvs. at I give migen endnu tydeligere Forklaring derom,Heilag. I, 45634; upers. greinir dvs. dersiges, nævnes, forklares: upp frá þessugreinir eigi til fullrar frásagnar, hversu- dernæst har man ingen Rede paahvorledes -, at man skulde kunne giveen fuldstændig Beretning derom, Mar.105323; með þeirri parteran, sem síðarrgreinir í (dvs. hvor der er Tale om)þriðjungaskipti heimsins SE. I, 82;er greinanda, nú greinanda at -:der skal siges, nu skal der siges, fortæl-les, Bp. II, 11429; Heilag. I, 69928. II,6130; Hák. 1311; þessu næst er þatgreinanda, hversu - Heilag. II, 6435;sem fyrr greindi, var greint dvs. som førblev sagt, forklaret, fortalt, Heilag. I,70012; Mar. 2865; svá - sem nú vargreint Heilag. II, 7313; eigi meiri fœðutaka, en nú var greint Heilag. II, 643;fyrr greindr dvs. før omtalt, = fyrrnefndr Stj. 9430; greindr d. s. Klm.1533; Heilag. II, 1318; Bárð. 293; Post.47625. 4777. 6) tælle, regne, medtage iBeregningen; eptir sex daga, ef eigier greindr sá dagr, er þessi ný (&vlnú greind) tíðindi gerðust á, ok eigisá, sem á bar eptir komanda atburðPost. 630 (jvf Matth. 17, 1). 7) upers.greinir menn á e-t dvs. man er uenigom noget; greindi (urigtigen gerði Flat.I, 39139) okkr á einn lut í fyrstu Fm.II, 1625; ef nökkura menn greindi á,þá þótti engi maðr skjótligri til stór-ræða, en - Flat. I, 3353; greinast áe-u, at e-u, dvs. blive uenige om noget:menn greinast á því, hvar Kalfr veittikonungi sár OH. 2197; greinast menná þat, hvárt K. veitti konungi sárFm. V, 8321; menn greinast at því,hvárt K. veitti konungi sár þettaFlat. II, 35711; jvf SturL. II, 21817;greinast menn á, hvárt höfðingligraþótti Fm. XI, 31610; síðan grein-ast þeir svá til, at bóndi segir stiga-manninum allt Mar. 28325; upers. tókat greinast með (dvs. der begyndte atopkomme Uenighed imellem) þeim kum-pánum Bp. I, 62027; var þá skipuligameð þeim í fyrstu, en greindist bráttSturL. I, 21319; skildu aldri sína vin-áttu, meðan þeir fundust jafnliga, ennú tók heldr at greinast af meðal-göngu vóndra manna Fld. III, 644.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚵᚱᚽᛁᚿᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary