Grimmast

grimmast

grimmast, v. r. (md og að) blive forbittret,ildesindet (grimmr), saa at man er til-bøielig til at gjøre andre Fortræd ellerSkade; við þetta tiltœki grimmast K.at marki Bp. II, 656; hvar fyrir þeir- grimmast mjök Mar. 56321; björn-inn stóð upp ok bysti sik ok grimm-ist mjök (= Textens: gerðist mjökúfrýnligr) Finb. 251 fg &vl; Gjenstandenfor ens Forbitrelse eller Fiendskab til-føies i Dativ: ríki hans hafði áðrstaðit með blóma þangat til, er hanntók at grimmast (&vl gremjast) krist-num mönnum Heilag. I, 30123; er Saulkonungr grimmaðist (&vl gramdist)guðs lýð Fm. VIII, 240 &vl 19) ; med Præp. á: grimmuðust þeir - á sínnskapara Post. 60335; þá grimmast hann(nl. griffoninn) mest á mennina, efþeir eru nökkur hestunum nærri Pr. 40229; svá at hann gangi eigi of geystrupp á guðs rétt eða grimmist upp áheilaga kirkju Thom. 65; grimmandistnú upp á hennar líkama með bar-dögunum Mar. 113532; med Præp. við:hann grimmast við hann fyrir alltsaman Háv. 426; med i í gegn: hvártmun þín reiði grimmast í gegn öllummönnum at einum manni misgerandaStj. 32933; med í móti, móti: samiröllum lítt at grimmast svá í móti guðiBp. II, 6019; Saul - grimmdist mótiguði Fm. VIII, 24019.

Part of speech: v r

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚵᚱᛁᛘᛘᛆᛋᛏ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary