Hæð

Old Norwegian Dictionary - hæð

Meaning of Old Norwegian word "hæð" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

hæð: hæð, f. 1) Høide, Udstrækning opad, Høide-maal; cubicus numerus hefir þrennamæling (dvs. tre Dimensioner), þat erbreidd ok lengd ok þykt eða hæðAlgor. 3729; sakir treonna hæðar oklimanna lengdar Stj. 7427; mark vargert til um hæð hans á MaríukirkjuFm. VII, 643 jvf 7. 9; hann hljóp (dvs.hoppede) meirr en hæð sína með öllumherklæðum ok eigi skemra aptr enfram fyrir sik Nj. 19 (2924); hans hár-vöxtr má jafnast við silki at fegrð, enþar við mátti ekki jafnast at hæð néþykkleik nökkurs manns hár Flat. I,56713. 2) Top, den øverste eller høiesteDel af noget; krossa skal hann svá geraof hvárotveggja saman, at hæð krosssé yfir oblet, en þvertré yfir hváro-tveggja Homil. 12526; gerom oss einastóra ok sterka borg eðr stöpul, hversturn eðr hæð taki allt upp til himna(Vulg. faciamus nobis civitatem etturrim cuius culmen pertingat ad coe-lum) Stj. 6634 (1 Mos. 11, 4). 3) høi Stilling eller Værdighed; á þeim tíma- réð með hæð ok herradómi Au-gustus keisari Flat. I, 40411; því meirrsem maðr neigist til lægðar, því meirastoðar honom þat til hæðar Hom. 167;hæð lítillætis, heilagleiks Mar. 16910.90110; hæð sælu Leif. 19834. 4) For-høining, Høide i Landskabet; þetta kvi-kendi - - sýndist sálinni vera meira enhin hæsta hæð eða mesta fjall, er hónhafði fyrr sét Heilag. I, 3378; sumirfóru á hæðir eða hauga (hóla eðrhæðar Fm. IV, 16013) at heyra þaðantil OH. 6726 (Flat. II, 832); enda bærieigi leiti firir né hæðir svá, at þatmeinaði (nl. at sjá reið hans) Grág.24116 (Grg. II, 6121); var þar fyrir niðridalr einn en hæð öðru megin Fm. IX,49020; géngu þeir upp á hæð eina (forat se til, om de kunde kjende det Land,hvortil de vare komne som skibbrudne)Nj. 154 (2678); nú skaltu ganga uppá hæð með mér (Vulg. ascende anteme in excelsa) Stj. 4436 (1 Sam. 9, 10);man í mót þér koma fjöldi spámanna,er þeir ganga ofan or hæð (Vulg. de-scendentum de excelso) Stj. 44413 (1Sam. 10, 5).

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᛅᚦ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.: Feminin.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

s.: substantiv.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.