Hættr

Old Norwegian Dictionary - hættr

Meaning of Old Norwegian word "hættr" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

hættr: hættr, adj. 1) som er at befrygte, saadanat man let er udsat derfor; þat verðrhætt, ef maðr - -, at hann heldrverr fœzlu sínni Homil. 6518; ef í minnier festr (kviðlingr), sem hætt verðr, efhann er upp kominn Fm. VI, 37211. 2) saadan som udsætter en for noget; efhann hefir áðr unnit á sjalfum sér þauáverk, er hætt væri við bana eða örk-umblum dvs. som kunde have Døden tilfølge, Grág. 33323 (Grg. I, 16710). 3) udsatfor noget (fyrir, við e-u) hvoraf man letkan rammes, skades; leggst annarr hvárrsjúkr ok gerist hættr við dauða Byl.9, 223; hest þarf svá at búa -, atekki sé hann hættr fyrir vápnum Kgs.8711; ogsaa upers. e-m er hætt við e-u:mun Þ. bróður þínum við engu hætt?Gísl. 288; jvf Gunl. 11 (2625); þar varÞuríði við engu meini hætt Heið. 22(34018); gerði hríð at þeim, svá at þeimvar við bana hætt Heilag. I, 59925;nú hyggr sá maðr sér hætt við áljóteðr bana Grág. 28717 (Grg. II, 19119). 4) saa syg at man er nær Døden, iDødsfare; E. patriarcha lá í sótt okvar hættr Heilag. I, 38632; hann tóksótt mikla ok sendi orð Martino þá,er hann var hættr (= er hann lá hættrHeilag. I, 56527; er hann þótti mjök atbana kominn Heilag. I, 58839) Heilag.I, 62128; tók T. sótt harða, ok varhættr svá, (at) andi var í brjósti honumat eins, en líkami hans var kólnaðrsumr Heilag. I, 25115; þá er herraRafn var mjök hættr, kómu til hansskynsamir menn biðjandi, at hann gerðitestament Bp. I, 78422; spurðist þat,at hún lá hætt, ok er þat sögn manna,at hún hafi af því dáit Korm. 164(3711); jvf Post. 71610. 5) farlig, somlet kan gjøre en (e-m) Skade; grýttuþeir þaðan á þá, ok var þeim þat mikluhættara Eg. 78 (18811); öðrum ætlaek, at þat skyldi hættara en mér Nj.55 (8522) jvf 150 (26024); ef þar erhætt fé eða fjörvi Grg. I, 23918 jvf 21;er ok hennar (nl. sálarinnar) dauðihættari ok þyngri (nl. end Legemets)Flat. II, 39123; ogsaa hættr við e-t= hættr e-u: eru þeir (fiskar) hættirhvárki við skip né menn Kgs. 297.

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᛅᛏᛏᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

adj.: Adjectiv.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

p.: Pagina, side.

s.: substantiv.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.