Hali

Old Norwegian Dictionary - hali

Meaning of Old Norwegian word "hali" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

hali: hali, m. 1) Hale (jvf rófa), lat. cauda;en ef lestir eru á (nl. kú) orðnir, þóat horn brotni eða hali slitni, þá skalhann þá löstu bœta Gul. 417; ef halahöggr af nauti manns Frost. 10, 4613;ef maðr höggr hala af rossi svá, ataf rófo fylgir - -; ef maðr höggrhala af rossi fyrir neðan rófu, eða skertagl af nautum, bœti - Landsl. 7,3724. 27; eru þeir í málum mestir semrefr í halanum Fm. VIII, 35010; fig.skammr er nú hali okkarr í dag dvs. vi ere i en slem Stilling idag? Sturl. I,40635 jvf 4073 ; simia hefer líkneskedjofols. þuíat svá sem api hefer höfoþen engi hala. En þót hón sé /,ø/ll ljót,þá er hón..r myklo óskyrligri okljótare. svá hefer ok djöfoll höfoþ. eneigi hala. Þá er hann vas í uphafiengell í himnom þá hafþe hann höfoþen fyr því at hann var fl/,e/rþare innanglataþe hann höfoþ sítt. en fyr þuíeige hala at hann fyrfórsk í uphafi íhimnom ok mon suá vera on endaAnal.2 25026 fg; leika lausum hala dvs.have sin Frihed, kunne bevæge sig uhin-dret: munattu lengi svá leika lausomhala, þuí at þik á hjörvi skolo inshrímkalda magar görnum binda goðLok. 50 (49); lausum hala um veifastd. s.: Asbjörn segir: - skaltu nú eigisvá lausum hala um veifast, ok baðsína menn binda hann Sturl. II, 2521;dregr Þórðr melrakki eptir sér ljáorfsítt; Barði mælti: dregr melrakkinneptir sér halannn sínn nú; svá er, segirhann Þ., at ek dreg eptir mér halannmínn, ok ber ek lítt upp eða ekki,en þess varir mik, at þú dragir þínnhala mjök lengi, áðr þú hefnir Hallsbróður þíns; - - gengr Barði fyrirÞórð melrakka ok mælti við hann- -, þat mælti Barði, at -, nú skaltuok á morgin sœkja í Ambárdal - -,verkit er mikit, en ef ei er unnit, þámuntu reyna, hvárr halann sínn berrbrattara þaðan frá dvs. hvem der fra denTid vil optræde med mest Selvfølelseog Overmod, Heið. 18 (33011); brettirsínn Hrímgerðr hala Hjørv. 20 jvf 21;er hann (nl. Dofri) var lauss vorðinn,þakkaði hann Haraldi lífgjöfina, okhafði sik síðan af stað, batt hann eigilengi skó sína, ok lagði halann á baksér ok setti í burtu, svá at hvárki sáaf honum veðr né reyk Flat. I, 56518;med de her anførte figurlige Udtryk jvfital. codardo, fr. couard, eng. coward af lat. cauda? Diez3 I, 131 fg; J. GrimmReinhard Fuchs s. XLI fg. 37418; "Røde- ræv gik saa krap (dvs. hovmodig, kry?), atRumpen stod høiere end Nakken" se Eventyr i Norsk Folkekalender 1854 s. 11435; jvf skaufhali. 2) Ende, hvorpaa noget staar,naar det dermed er nedstukket i Jordeneller fæstet paa en anden Gjenstand; omden Spids hvormed en Brikke fæstes iTavlbrettet, naar den flyttes: hón greipþá upp töfluna ok setti halann á kinn-bein Þorbirni Grett. 16115; jvf snældu-hali, spjótshali. - Som Stedsnavnforekommer hali oftere (ligesom rófa), f.Ex. Hali i Aas og Garder Sogne paa Follo EJb. 127. 13320, hvilke Jordeien- domme endnu bære dette Navn; í Hal-anum í Kúadals sókn (Vestfold), hvisBeliggenhed ikke kan paavises; prest-bólet gamla Hali ved Bru Kirke i Bo- huslen EJb. 37221; Hali som tilhørteBotna Kirke sammesteds EJb. 38029;í Hala som liggier í Tuneims sokn íVikienne Dn. V, 8133; tuæir æingia-thæighar í Sæimi, hæitir annar ækra,en annar hale, ok alla fiski firir halaKalfsk. 77 a31, hvilket hali synes at kunne gjenkjendes i de 8 haugluter (for halaluter) under Gaarden Seim i Gra-vens Sogn (Hardanger) hvorfor efterJordebogen betales 6 Skilling aarlig afhver til Presten; Halefisket, Haletene- fisket i Hedrums Sogn (Vestfold) Dn. III, 115110 (jvf 1012 fg. 1058. 1125.1129). IV, 10568.15 105918 (jvf 1083). VIII, 502. 504 (jvf 503); desuden somanden Del af sammensatte Stedsnavne,f. Ex. Movíkahali í Steinkirkju sókn (Bohuslen) EJb. 3386; Reffsalen (nuRefsholt i Tjødling Sogn, Vestfold) Dn.IX, 295 (27423); jvf Refshaladjúp Fm. X, 8114 og Refshalæburgh ved Maribo paa Lolland (se Kong Valdemars Jorde-bog udg. af O. Nielsen s. 7313); Röy- hale, Rowen mayehale O. Nielsen gamle jydske Tingsvidner s. 849.14.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᛆᛚᛁ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

a.: accusativ.

eng.: engels.

f.: Feminin.

fg.: følgende.

fig.: figurlig, i figurlig betydning.

fr.: fransk.

ital.: italiensk.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

n.: Neutrum.

nl.: nemlig.

s.: substantiv.

S.: Side.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.