Handsala

handsala

handsala, v. (að) 1) give en (e-m) sin Haand, sitHaandslag (jvf handsal, handlag, handa-tœki) til Bekræftelse af, Pant paa noget;þar er maðr á fé at manni, ok kveðaþeir á dag ok stað, nær gjalda skaleða hvar gjalda skal fé þat, þótt þeirhandsalast eigi, eða þótt takast í hendr,ok sé þeir sáttir, at þar skyldi lögein-dagi, þá skal hann svá sœkja, semþar sé eindagat féit, nema þat, atniðr falli handsalsslit Grág. 2197 (Grg.II, 14526); þat er ok mælt, ef mennnefna vátta at kaupum sínum eða atöðrum máldögum ok takast eigi íhendr, þá skal haldast máldagi sá,er menn kaupast við, en eigi fylgirþar handsalsslit; nú handsalast mennok gera eigi eindaga á, þá er rétt at- Grág. 20913; en ef menn mæla svámeð sér, at eigi skyli skylt vera athandsalast eða at lýsa málann eðaveð, ok á þat eigi at halda Grág.4349; ef handsalat var Grág. 43821;nú er eigi handsalat, þá - Grág.20918. 2) bekræfte, stadfæste en Over-enskomst ved handsal 1; handsala skallandkaup, svá er sem ókeypt sé ellaGrg. II, 808 (jvf Landsl. 8, 101); efmaðr selr land sítt öðrum manni okvil hann leggja á lögmála eða lögveð,þá skolu þeir handsalast þann málaeða þat veð, sem þeir ero á sáttirGrág. 43215; kaup, mál handsöluð Gul.401. 6; öll önnur kaup skolu haldast,ef handsölut eru Landsl. 8, 1011 jvf1021. 131. 3) give en ved handsal 1Løfte om, Bekræftelse paa noget (e-me-t); þú! sagði hann, mæl eigi slíkt,eigi sé mér friðr né fagnaðr, ef ek snýhug mínum til annarrar -; unnu-sti! sagði hón: handsala mér þat Str.930 jvf 33; nú ef leigumaðr vil eigi haldamála við bóanda, ok skal hann krefjahann verka slíkra, sem hann handasalaðihonum Gul. 706; ek spyr bœndr alla-, hverr löggrið hafi handsalat N. N.Grg. I, 4019; ef menn vilja muna vár-þingi, ok skolo samþingisgoðar þathandsalast Grg. I, 10728; ef maðrhandsalar faðerni at barni ok viðtökuGrág. 19214; hann skal handsala hon-um tilkvámu sína, ef hann vil uppiláta skógarskiptit Grág. 47220 (Grg.II, 10819); ef maðr er kvaddr skiptisok gerr hann eigi handsala Grág.44619 (Grg. II, 8719); hann skal hand-sala at eindaganum at gjalda á 14nátta fresti Grg. II, 14315 jvf I, 11823;ef hann bauð at handsala þat fé (somfor Ligs Begravelse skulde betales Præ-sten og den Mand, er kirkju varðveitir)Grág. 109 (Grg. I, 916); ef fé er þérhandsalat en eigi eindagat Grg. II,1452 jvf 14513. 18; viltu, at ek handsalaþér sjalfdœmit Bp. I, 28614 (jvf nemaþú festir sjalfdœmi Bp. I, 28611); hand-sala sætt: fekkst þat af, at 12 mennskyldu gera um málit, géngu hvárir-tveggju þá ok handsöluðu þessa sættNj. 75 (1115); ef maðr handsalar öðrummanni sátt slíka sem hann vil gerthafa Grág. 2849 jvf 28610 (Grg. II,18914 jvf 19022); nú handsalar maðrsekt sína eðr sátt Grág. 28421 (Grg.II, 18916); þá verðr maðr sekr at sátt,er hann handsalar sekt sína, eðr sváhandsalar hann, at hinn skal gera sekthans, ef hann vill o. s. v. Grg. I, 10824 fg;handsalat erfðarfé dvs. Penge som denAfdøde havde tilgode, og som var hon-um handsalat, Grg. II, 1475; handsalafyrir e-n dvs. give sit Handslag paa ensVegne, saaledes at man selv indestaarfor Opfyldelsen af den Forpligtelse, hvor-om der er Tale: Flat. I, 30324 (jvfFrs. 8720); aðrir menn eigo at bjóðagoða fyrst, at hann handseli fyrirþriðjungsmann sínn Grg. I, 12513;med den Gjenstand tilføiet i Akk., med Hensyn til hvilken saadant Løfte gives:goði á at handsala fyrir þriðjungs-mann sínn úmaga eða fulgor eða hveregihandsöl, er þarf Grg. I, 12422; hvárthann handsalaði fé fyrir hann eða eigiGrg. I, 1252; ef annarr maðr handsalarsátt fyrir mann Grág. 19313. 4) over-drage en noget (e-m e-t) ved handsal 1som Eiendom; undir mik kýs ek föður-leifð mína at þessu verði, ok rétt framhöndina ok handsala mér nú landit;eigi skal þat fyrr, segir B., en hverrpeningr er goldinn; - B. tók við fénuok handsalar Snorra landit Eb. 14(1620. 25); ek veit, at þú vilt eiga Kráku-nes ok skóginn með -, nú mun ekþetta allt handsala þér, en þu - Eb.31 (5520 jvf 5525. 5610). 5) meddele enved handsal 1 Fuldmagt til som varn-aðarmaðr, varðveizlumaðr at tage Varepaa noget; handsalaði Ulfarr Arnkatlifé sítt allt, ok gerðist hann þá varn-aðarmaðr Ulfars Eb. 31 (5421); hannrakaði fé saman, refjusamr í fjárreið-um, hann handsalaði Vígfúsi fé síttVígagl. 178.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᛆᚿᚦᛋᛆᛚᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary