Happ

happ

happ, n. hvad der tjener til ens Ære ellerFordel; þolit vel (dvs. værer ikke utaalmo-dige, nl. over at I ikke fik være med iKampen mod Midian), þí at yðr hefirhent mikit happ, svá at viðfrægt munverða, þí at dróttinn hefir selt undiryðvart vald ok vápn Madian, Oreb okZeb Stj. 39734 (Domm. 8, 2 fg); hefirþú fundit Karl inn vesæla í dag? oker þat mikit happ, sem þér var vánFm. VI, 1727; þeir kómu at blákápu-manninum ok draga af honum kápu-höttinn, ok þikkir nú minna happ í(at de fik fat i ham), en þeir ætluðu(da de mente, at det var Gisle) Gísl.3728; ekki happ mun þér í verða athafa með þér sverðit Laxd. 30 (7710);minna varð þá (nl. da det var enanden, som rammedes af mit Skud) happmítt en ek vilda, jarli hafði ek ætlatJómsv. 7510 (jvf Flat. I, 19615); eigiveit, til hvers happs hætti, þótt hannhefði beðit (og ikke var í kirkju kom-inn) Sturl. II, 19928; opt gefir óvæn-um happ dvs. den kan ofte være heldig,have Lykken med sig, som ingen Udsigthar dertil, Fld. II, 2674; ek beiði n.n. ok hans lagsmenn - fégriða okfjörgriða mér ok mínum mönnum tilfarnaðar ok til ferðar, til happs okheilla sátta Grág. 30525; Þ. hafði þatupphaf gerðarinnar, at hann kallar, atsá skal hafa happ, er hlotit hefir, kvaðþar engi víg bœta skulu Eb. 10 (1126);kvam þat á samt með þeim, at þeirmyndi eigi gera happ sítt at úhappi(ved at lade Grette slippe løs, efteratde havde været saa heldige at faa gre-bet ham), ok fóru til ok reistu galgaþar í skóginum, ok ætluðu at hengjaGretti Grett. 11916; er yðr ekki happat drepa hann, ok engi gripr at hafahann í brott Fm. VII, 2181; riddarinnþikkist höppum haldinn, at hann skalmega - kýla sik á ölinu sem fyrrÆf. 8545; kvað þeim þat mikit happ,ef þeir mætti skirra vandræðum svámiklum, sem þá var til stefnt Laxd.49 (1462); svaraði einn maðr: verakann, at fleiri menn hafi djarfligarrbarizt fyrir Nizi en H. jarl, en þó munengi sá þar hafa verit, at jafnmikithapp hefi hent sem hann; þeir sögðu,at þat mundi happ hans mest, er hannhafði rekit marga menn á flótta afDönum; sá hinn sami mælti: meirahapp var þat, er hann gaf Sveini kon-ungi líf Fm. VI, 328. - Af de sidstanførte Exempler, især naar de sammen-holdes med flere af dem, som skulle an-føres under úhapp, kan sees at et Men- neskes happ eller úhapp ikke alene bestaar i hvad der vederfares det i Livet, menogsaa i de Gjerninger, som det falder idets Lod at fuldbyrde under sit LivsLøb; noget som har sin Grund i denAnskuelse, at disse ligesaavel som hinttilskreves auðna, eller indtraadte, fuld-byrdedes fordi saadant var honum auðit,en Livsanskuelse som ogsaa i videre Ud-strækning har været og endnu er temme-lig udbredt.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᛆᛕᛕ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary