Hefilskapt

hefilskapt

hefilskapt, n. Skaft, Stang med derpaaværende Krog, som hægtedes ind i hefill,for ved Hjælp deraf i en Hast at drageSeglet ned eller sammen; hann -, sér út(nl. af tjaldinu), verðr þetta at munni:- af tjöldin! upp menninir hart oktítt! boðar eru allt fyrir - -; þáferr handtak um skip þeirra at þessuheiti, ok eru þeir þá komnir mjök sváallt at boðunum; er þá á þræta mikil,hvert ráð skal taka, vill sítt hverr,sumir vilja láta vinda segl upp, ok ertil þess þrifit; - - en er þeir höfðusegl af bulka upp varla mannhátt, þákemr áfall mikit fyrir framan bulkaok aptan ok dreif yfir bulkann, en þáhélt maðr á reipi hverju, ok þreif I.prestr hefilskapt ok vildi kippa ofan(nl. seglinu), en G. - átti bygð í bátiok stóð í milli bátsins ok seglsins okskyldi greiða seglit Sturl. I, 967.27 fgg.978 fgg (Bp. I, 421 fg).

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᚽᚠᛁᛚᛋᚴᛆᛕᛏ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary