Heima

Old Norwegian Dictionary - heima

Meaning of Old Norwegian word "heima" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

heima: heima, adv. 1) hjemme, i eller ved Husene (jvf heim 1); einn ríkr maðr átti dýrþat, er vér köllum rábukk, ok fœddimeð góðri gæzlu heima í garði sínumBarL. 8131; hestar - bundnir heima áhlaðinu GunL. 11 (25216); ef hann leggstmeð frjálsri konu heima í bœ í húsumFrost. 10, 473; á Hestby heima DN.IV, 2276; e-t stendr, stendst mér heimameð e-m dvs. jeg har noget tilgode hosen (jvf garðr 10): hefir hann nú lokitmér 3 kyrlög, en tvau standa mérheima, er ek átti honum, ok eittspann DN. I, 2105; meðr Hákoni áRifi stóðo heima fiughur pund kornsok fim mánaða mater af Brasa á Ufins-akre DN. II, 9326; minkaðom mit sváþessa skuld, at heima stóðust fyrstmeðr herra biskupe 12 merkr ok 20forngildar firir akkeri þat ok viðu, erfaðir okkarr hafði lét honum, hér ofaná lukum mit honum - DN. III, 11311;Ivar lét standa heima með Arna ílandskyld 9 mæla korns ok halfleypismœrs DN. X, 2720; Skúta skal fáÞórlaugar dóttur Glúms, ok skal Skútusvá heima standa hundraðit (jvf L. 84),at Glúmr gyldi því minni heimanfylgj-una Vem. 2487. 2) hjemme, der hvorman har sit Hjem (jvf heim 2); varhann eigi heima, en kona hans varheima Ragnhildr OH. 14336 (Flat. II,26330); vera heima ok gæta heraðsSturL. I, 13013; A. vildi eigi fara (nL. til jólaveizlu) ok sat (= var OH. 17526)heima Flat. II, 22933; jvf OH. 11534(Flat. II, 2302); er þá eigi sókn tilum heimasetu við þá búa, er heimasetjast (og ikke koma til þings) Grág.28319; en er A. hafði eigi lengi heimaverit, þá - OH. 12018 (Flat. II, 23418);Þorvaldr hafði heima (dvs. i sit Hus,hos sig, &vl inni) brúðlaup þeirra Sól-veigar SturL. I, 26216; þat þykkjumstek vita, at eigi munu vit allan aldrógiptar heima (jvf gefa, gera, giptaheiman s. 765 a57. b40. 46); sitja SturL.I, 20716; vera heima alinn dvs. væreen Hjemføding, som ikke har været udeiblandt Folk, eller der vundet Livserfa-ring og lært Folkeskik (jvf Folkesprogets den som e heima alen e burto galin)Ridd. 1221; fig. með manninum er okheima alin (= lat. naturaliter inesthomini) náttúrulig reiði Heilag. II,4914. 22; heima hafðir þú vit þítt, erþú sagðir mér til Hrafnk. 810.

Part of speech: adv

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᚽᛁᛘᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

adv.: Adverbium.

fig.: figurlig, i figurlig betydning.

L.: Linje.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

s.: substantiv.

S.: Side.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.