Heima

heima

heima, n. Hjem, = heimr 1 (gsv. hemanRydqv. II, 11924; hema Rydqv. V,26228; í sínu hemæ Bjark. 14: 15);Þ. sagði fyrir sættum, at Kári skyldiþar (nl. hos Þ.) vera jafnan ef hannvildi, skolu hvárigir öðrum þar ílltgera at heima mínu Nj. 148 (25626);far nú með friði ok fagnaði til þínsheima Stj. 48420; snýr hverr maðr tilsíns heima Stj. 3937; urðu peir atganga langa leið til síns heima Bp. I,4724 (Flat. I, 27125); tóku Þrándheim -,en er kaupmenn drifu frá skipi hverrtil síns heima Fm. VI, 1097; jvf Trist.11 (5823); Korm. 22215 (c. 23); svá semfiskr fyrirferst skjótt ok deyr, ef hanner or vatninu tekinn, svá fyrirferstmunkr, ef hann hindrar (upers.) fyrirútan sítt herbergi ok heima Heilag.II, 59112; ef eigi kemr troll milli hússok heima dvs. hvis ingen Hindringerkomme iveien, Fm. VIII, 4112; eigaheima e-s staðar dvs. have sit Hjem, hørehjemme paa et Sted: hvar hermegirheima eiguþ Hund. 2, 4 (5); Hallfreðrátti heima (= var þá vistum Flat. I,30510) at Haukagili Fm. II, 927; hvar á þatheima dvs. hvad ligger til Grund derfor,hvad har det at betyde: hvar á þat heima,herra! er yðr þykkist svá? hann segir:þar á þat heima er þú - Æf. 4249 fg; hvar þessi postolans orð heima eigaPost. 4871; hvar draumar erkibiskupseiga heima Heilag. II, 8632.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᚽᛁᛘᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.