Heimanfylgja

heimanfylgja

heimanfylgja, f. 1) hvad en Kvindeperson ved sit Giftermaal faar med sig fra sit forrige Hjem (jvf fylgja heiman, gefaheiman, hafa heiman, se under heiman),= heimanfylgð 1. Gul. 10412; Frost.11, 144. 10; giptingarmaðr skal skiljaheimanfylgju ok tilgjöf firir frændkonusínni svá sem þeim kemr á samt --; en ef þá skil á um máldaga, þáláti festarmaðr (&vl giptingarmaðr) -bera 2 manna vitni um heimanfylgju,hvat mælt var, þeir er hjá vóru Landsl. 5, 13. 6; nú átti hann (efter hvilken derskal holdes skuldadómr) kono, ok skalhón hafa bæði mund ok heimanfylgju,ef hann átti þá fé til mundarins fyrirútan skuldir, er þau géngu samanGrág. 22630 jvf 2276 (Grg. II, 15013 jvf 20);Rögnvaldr jarl fastnaði Ólafi konungiÁstríði - með þeirri heimanfylgju,sem áðr hafði skilin verit Ingigerðisystur hennar Flat. II, 11636; tak viðmér (nl. í hvílu þína) ok lát sem ekkisé í orðit, ella mun ek nefna mérvátta nú þegar ok segja skilit við þik,ok mun ek láta föður mínn heimtamund mínn ok heimanfylgju, ok munsá kostr, at þú hafir aldri hvíluþröngaf mér síðan Gisl. 1621; Jóreiðr (nl. móðir hennar) fékk Ingribjörgu til heim-anfylgju landit í Sælingsdal fyrir þrjátigi hundraða ok þar með tíu hundruð,en Sturla faðir hennar fékk henni sex-tigi hundraða Sturl. II, 1557; sá ennsami (nl. Gud), er þik hefir skrýdda(siger Legemet til Sjælen), hann hefirþik kosit sér til unnastu, þú ert hansfestarmær, ok svá sem hann hefir gefitþér festarfé ok heimanfylgju, svá hefirhann búit þér heimildarhús með sjalfumsér Heilag. I, 46117 (jvf Band. 311 s. 765 b59). 2) Hvad en Søn ved sit Gifter-maal faar hjemmefra for at tage det i Be-siddelse som sin Eiendom, = heimanfylgð2; jak haffwer sælth Asmundh sini (dvs.syni) minum /-j/v mark bool jardhar i øffreByrghthæ i Loffzgardhen och annadh /-j/vfik han i sith heman ffylgho DN. VII,5144 (Aar 1497); frú Elseby Ottesdottersagde, at Narwe hennar son hafdeenga heman følia fenget ater j motthe pæninga, som herre Matis okhustru Gertrud fengo heman DN. III,83413 (Aar 1456). 3) hvad der skal væregivet en Kirke til Udstyr, til Eiendomførend den faar sin Indvielse; sá semkirkju vill gera, skal ætla henni áðrsvá miklar tillögur ok heimanfylgju(&vl heimanfylgð), sem biskupi sýnist,at kirkja megi haldast af ok hennarþjónustumenn Jkr. 82 (AKr. 2915);vóru þá fengnir til hinir vitrustu menntil meðalgöngu um heimanfylgju kirkj-unnar ok tíðaoffr presti Bp. I, 28726(jvf 28616 fg. 2871).

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᚽᛁᛘᛆᚿᚠᛦᛚᚵᛁᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary