Heimiligr

heimiligr

heimiligr, adj. 1) hjemlet som værende iens retmæssige Besiddelse, = heimill.Hák. 892 (jvf Gul. 722). 2) staaende iet nøiere Forhold til, en inderligere For-bindelse med en, ret som hørende til hansHusfolk (jvf t. heimlich DWb. IV, 2,8733 fgg; war dem edelmann ganz heim-lich und vertraut Zeitschr. f. d. Kul- turgeschichte n. Folge I, 29517); þarhelzt, er feðr hans váru einna heimi-ligastir Barl. 17934; hann er konung-inum kærr ok í ráðum heimiligr Barl.874; þeir (dvs. hirðprestar konungs) eiguok at vera heimiligastir konungi aföðrum prestum ok lærðum mönnumút í frá Hirðskrá 21 (s. 41010); maðrþessir, er Þ. E. heitir ok þetta vártbréf hefir, er várr heimiligr sveinnDn. IX, 1243; vér höfum tekit kórs-brœðr í Stafangri kæra víni vára okheimiliga klerka - í guðs vald okvárt fullkomit traust Dn. I, 804; vérhöfum gefit kórsbrœðrum í Niðarósivárum heimiligum klerkum þat frelsi,at - Dn. I, 884; Eirikr Magnus oghans Broder Haakon kalde Abbed Eiriki Munkalif sin hollr ok heimiligr þjón-ustuklerkr Mk. 728 (Dn. XII, 1216); eittlopt ok heimiligt herbyrgi Dn. V, 34214.

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᚽᛁᛘᛁᛚᛁᚵᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.