Hirð

Old Norwegian Dictionary - hirð

Meaning of Old Norwegian word "hirð" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

hirð
hirð, f. Hird, Samlingen af dem som vareKongens eller en anden tiginn Mands hirðmenn; af hirðmanna nöfnum heitirallt folk þat, er konungi þjónar, hirðkonungs, því at þar er allr höfuð-styrkr konungs sem hirð hans er; þvíeru hirðmenn kallaðir, at þá er kon-ungr vel hirtr, er hann hefir þá hirð,er bæði vil hans gæta vel ok hanssœmda o. s. v. Hirðskrá 273 fgg; hannhefir ok hirð um sik sem konungrEg. 12 (223); harða fögr ok hjalpsam-lig er þessi skipan heilagrar kristni-, at til dýrðar himna konungi okhans ástvinum sé haldin á hverju ári(nl. Allehelgensdag) einkannlig hátíð allrihimna hirð Leif. 17424 jvf 17222; á jóla-kveldit er hann hefir haldit hirð sína,skulu vér drepa hann ok alla menn hansKlm. 325. Om Kongens Hird se Kgs.56-61; Hirðskrá. Som den Hirðskrá27 givne Etymologi af Ordet hirð syneslidet begrundet og det neppe kan staa iForbindelse med Verbet hirða, ligger detnær at anse det for optaget fra detangelsaxiske Sprog, som har hîrêd i Be-tydning af lat. familia se Wright-Wül-cker I, 30834. 31024 fg

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᛁᚱᚦ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.
Feminin.
lat.
latinsk.
m.
Masculin.
nl.
nemlig.
s.
substantiv.
v.
Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back